H ώρα να ακουστούν οι χωρίς φωνή στη διαπασών έφτασε. Το διήμερο 22-23 Φεβρουαρίου στην εκδήλωση που διοργανώνουν οι νέες-οι της ΑΚΟΑ, οι άνθρωποι που βρίσκονται εκτός συστήματος παίρνουν το λόγο.
Δείτε τα σχετικά βίντεο
Α΄μέρος:
Β’μέρος:
Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2008
Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2008
Oι νέες-οι της ΑΚΟΑ για τη σύσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ
Γίνεται πολύ κουβέντα στις μέρες μας για το αν η νεολαία αποτελεί μία ξεχωριστή, με τα δικά της ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, κοινωνική κατηγορία. Εμείς οι νέες-οι της ΑΚΟΑ λέμε πως ναι, η νεολαία-ιδιαίτερα στις μέρες μας- όντως αποτελούμε μία διακριτή κοινωνική κατηγορία, με τα δικά της προβλήματα, ανησυχίες, αγωνίες αλλά και αγώνες.
Μέσα σε συνθήκες ραγδαίας καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης και τεχνολογικής ανάπτυξης, καλούμαστε διαρκώς να παρακολουθούμε τις εξελίξεις και να προσαρμοζόμαστε ταχύτατα και αδιαμαρτύρητα επί ποινή κοινωνικής απομόνωσης και αποκλεισμού. Η συνθήκη της Μπολόνια, το άρθρο 16, η διαρκής υποβάθμιση του δημόσιου σχολείου και η συνακόλουθη εντατικοποίηση των σπουδών σε όλες τις βαθμίδες έχουν ως στόχο μεταξύ άλλων να μας προετοιμάσουν για μια κοινωνική και επαγγελματική πραγματικότητα όπου η βασική συνθήκη είναι η ανασφάλεια. Αφού πρώτα περάσουμε πολλά χρόνια σε μια τεχνοκρατική και βαθμοθηρική εκπαίδευση, στη συνέχεια καλούμαστε να μπούμε στην αγορά εργασίας, σε πολλές περιπτώσεις κιόλας μαθητές και φοιτητές αναγκαζόμαστε ταυτόχρονα να δουλεύουμε. Οι συνθήκες για εμάς στην αγορά εργασίας είναι πολύ χειρότερες απ’ αυτές της προηγούμενης γενιάς. Ανεργία, χαμηλοί μισθοί, εξοντωτικά ωράρια, ανασφάλιστη εργασία. ήδη αποτελούν. Είμαστε η γενιά των 700 αλλά επιπλέον είμαστε και η γενιά των 500, 400 ή και 300 ευρώ.
Την ίδια στιγμή είμαστε σε μεγάλο βαθμό αποκλεισμένοι από την πνευματική και πολιτιστική παραγωγή. Χιλιάδες νέοι άνθρωποι παράγουν επιστήμη και τεχνολογία (έρευνα, διδακτορικά, μεταπτυχιακά) χωρίς να αμείβονται, χιλιάδες νέοι ασχολούνται με το θέατρο, τον χορό, τις εικαστικές τέχνες χωρίς μισθούς και χωρίς θεσμική και οικονομική υποστήριξη αναγκασμένοι να δουλεύουν ως μπάρμαν και σερβιτόροι για να επιβιώσουν. Ταυτόχρονα η μεγάλη πλειοψηφία εξαιτίας των πολύ υψηλών τιμών είναι αποκλεισμένη από την αγορά βιβλίου, το θέατρο, τις συναυλίες.
Η κυριαρχία του νεοφιλελευθερισμού την τελευταία εικοσαετία στην χώρα μας (κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ-ΝΔ) έχει προκαλέσει καταστροφή του κοινωνικού ιστού. Βιώνουμε μια πλήρης απαξίωση κάθε έννοιας απάντησης στα προβλήματα με συλλογικό τρόπο. Μεγάλες κοινωνικές ομάδες οδηγούνται διαρκώς στο περιθώριο. Η πολιτική έχει απαξιωθεί και αρκούμαστε σε μια ακατάσχετη σκανδαλολογία. Δεν είναι όμως όλα μαύρα. Τα κινήματα των τελευταίων χρόνων ( ευρωπαϊκό κοινωνικό φόρουμ, κινήματα πόλης, οικολογία κ.α), οι περσινές κινητοποιήσεις ενάντια στο άρθρο 16 και την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση καθώς και η πτώση του δικομματισμού και η άνοδος της αριστεράς δείχνουν μια δυναμική ενός κόσμου που επιμένει να αναζητά συλλογικές απαντήσεις στα προβλήματά του.
Μέσα σε όλο αυτό το σκηνικό πρωταγωνιστικό ρόλο είχε ο ΣΥΡΙΖΑ. Από τη πρώτη στιγμή στάθηκε αρωγός εντός και εκτός κοινοβουλίου στην οργάνωση των αντιστάσεων στο χώρο της εκπαίδευσης (πανεπιστημιακοί-φοιτητές), ενάντια στην αναθεώρηση του άρθρου 16 και στην προάσπιση του δημόσιου χαρακτήρα της εκπαίδευσης, όπως επίσης
και στην προσπάθεια τοπικών κοινωνιών για την ελεύθερη πρόσβαση στις παραλίες και την σωτηρία των ελεύθερων χώρων. Τελευταίο επεισόδιο αποτελούν οι μεγάλες κινητοποιήσεις ενάντια στα κυβερνητικά σχέδια για την οριστική κατεδάφιση της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης. Οι νέοι όπως και οι ανένταχτοι αριστεροί όλο αυτό το διάστημα υπήρξαν στυλοβάτες αυτής της προσπάθειας μέσα από τις γραμμές του. Δεν είναι τυχαίο ότι σε όλες τις τελευταίες δημοσκοπήσεις αποτελεί την δεύτερη επιλογή των νέων στις κομματικές προτιμήσεις τους. Έχει κατοχυρωθεί λοιπόν στο συλλογικό φαντασιακό ως το κόμμα της νεολαίας.
Από εδώ και πέρα το στοίχημα για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι όλο αυτό τον ανένταχτό κόσμο και ειδικότερα τους νέους και τις νέες να τους μετατρέψει από απλούς υποστηρικτές του σε ενεργό κοινωνική ύλη. Πως μπορεί να γίνει αυτό; Μέσα από τις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ ή από τον ΣΥΡΙΖΑ ως ολότητα; Η επιρροή του ΣΥΡΙΖΑ στους νέους είναι αναντίστοιχη των οργανωμένων δυνάμεων των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ. Για να συμμετέχει όμως αυτός ο κόσμος ενεργά πρέπει να φροντίσουμε να αποκτήσει ο ΣΥΡΙΖΑ δομές. Ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται να αποκτήσει μέλη, τα οποία θα συμμετέχουν σε ανοικτές συνελεύσεις σε τοπικό επίπεδο ,αλλά και στους κοινωνικούς χώρους. Να σταματήσει το μοντέλο της αντιπροσώπευσης και οι διαδικασίες γραφειοκρατικού χαρακτήρα που τρομάζουν τον νέο κόσμο.
Επίσης σημαντικό είναι να ξεκινήσει μια διαδικασία εμβάθυνσης του ΣΥΡΙΖΑ. Προνομιακός χώρος για αυτήν την διαδικασία είναι η νεολαία, που είναι βασική δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ και αποτελεί μια ριζοσπαστική δύναμη που πλήττεται όλο και περισσότερο. Με ανάληψη κοινών πρωτοβουλιών, με την ενδυνάμωση της Αριστερής Ενότητας σε ΤΕΙ και ΑΕΙ αλλ,ά και με την δημιουργία δομών. Με σκοπό όχι την άθροιση των οργανωμένων δυνάμεων αλλά την συμμετοχή του κόσμου που μέχρι τώρα μας παρακολουθεί. Μόνο εάν γίνουν τα παραπάνω θα μπορέσει να λειτουργήσει αμεσοδημοκρατικά, να προσεγγίσει κοινωνικές ομάδες που η αριστερά δεν έχει καταφέρει να παρέμβει. Να παρέμβει στους δύσκολους εργασιακούς χώρους του ιδιωτικού τομέα, σε περιθωριοποιημένες ομάδες και σε τόσους ακόμα χώρους που δεν τους έχουμε σκεφτεί καν. Έτσι θα μπορέσει επίσης να ριζοσπαστικοποιηθεί, να διατυπώσει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο, να εξελιχτεί ιδεολογικά.
Η νεολαία ως διακριτή κοινωνική κατηγορία, πρέπει να σταματήσει να διακρίνεται μόνο από τις εις βάρος της διακρίσεις. Με τη δυναμική και τους αγώνες που συνεχώς αναπτύσσει μπορεί και πρέπει να γίνει μία ισχυρή δύναμη, ισχυρή συνιστώσα μιας νέας κοινωνικής πλειοψηφίας, δύναμη αντροπής.
Μέσα σε συνθήκες ραγδαίας καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης και τεχνολογικής ανάπτυξης, καλούμαστε διαρκώς να παρακολουθούμε τις εξελίξεις και να προσαρμοζόμαστε ταχύτατα και αδιαμαρτύρητα επί ποινή κοινωνικής απομόνωσης και αποκλεισμού. Η συνθήκη της Μπολόνια, το άρθρο 16, η διαρκής υποβάθμιση του δημόσιου σχολείου και η συνακόλουθη εντατικοποίηση των σπουδών σε όλες τις βαθμίδες έχουν ως στόχο μεταξύ άλλων να μας προετοιμάσουν για μια κοινωνική και επαγγελματική πραγματικότητα όπου η βασική συνθήκη είναι η ανασφάλεια. Αφού πρώτα περάσουμε πολλά χρόνια σε μια τεχνοκρατική και βαθμοθηρική εκπαίδευση, στη συνέχεια καλούμαστε να μπούμε στην αγορά εργασίας, σε πολλές περιπτώσεις κιόλας μαθητές και φοιτητές αναγκαζόμαστε ταυτόχρονα να δουλεύουμε. Οι συνθήκες για εμάς στην αγορά εργασίας είναι πολύ χειρότερες απ’ αυτές της προηγούμενης γενιάς. Ανεργία, χαμηλοί μισθοί, εξοντωτικά ωράρια, ανασφάλιστη εργασία. ήδη αποτελούν. Είμαστε η γενιά των 700 αλλά επιπλέον είμαστε και η γενιά των 500, 400 ή και 300 ευρώ.
Την ίδια στιγμή είμαστε σε μεγάλο βαθμό αποκλεισμένοι από την πνευματική και πολιτιστική παραγωγή. Χιλιάδες νέοι άνθρωποι παράγουν επιστήμη και τεχνολογία (έρευνα, διδακτορικά, μεταπτυχιακά) χωρίς να αμείβονται, χιλιάδες νέοι ασχολούνται με το θέατρο, τον χορό, τις εικαστικές τέχνες χωρίς μισθούς και χωρίς θεσμική και οικονομική υποστήριξη αναγκασμένοι να δουλεύουν ως μπάρμαν και σερβιτόροι για να επιβιώσουν. Ταυτόχρονα η μεγάλη πλειοψηφία εξαιτίας των πολύ υψηλών τιμών είναι αποκλεισμένη από την αγορά βιβλίου, το θέατρο, τις συναυλίες.
Η κυριαρχία του νεοφιλελευθερισμού την τελευταία εικοσαετία στην χώρα μας (κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ-ΝΔ) έχει προκαλέσει καταστροφή του κοινωνικού ιστού. Βιώνουμε μια πλήρης απαξίωση κάθε έννοιας απάντησης στα προβλήματα με συλλογικό τρόπο. Μεγάλες κοινωνικές ομάδες οδηγούνται διαρκώς στο περιθώριο. Η πολιτική έχει απαξιωθεί και αρκούμαστε σε μια ακατάσχετη σκανδαλολογία. Δεν είναι όμως όλα μαύρα. Τα κινήματα των τελευταίων χρόνων ( ευρωπαϊκό κοινωνικό φόρουμ, κινήματα πόλης, οικολογία κ.α), οι περσινές κινητοποιήσεις ενάντια στο άρθρο 16 και την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση καθώς και η πτώση του δικομματισμού και η άνοδος της αριστεράς δείχνουν μια δυναμική ενός κόσμου που επιμένει να αναζητά συλλογικές απαντήσεις στα προβλήματά του.
Μέσα σε όλο αυτό το σκηνικό πρωταγωνιστικό ρόλο είχε ο ΣΥΡΙΖΑ. Από τη πρώτη στιγμή στάθηκε αρωγός εντός και εκτός κοινοβουλίου στην οργάνωση των αντιστάσεων στο χώρο της εκπαίδευσης (πανεπιστημιακοί-φοιτητές), ενάντια στην αναθεώρηση του άρθρου 16 και στην προάσπιση του δημόσιου χαρακτήρα της εκπαίδευσης, όπως επίσης
και στην προσπάθεια τοπικών κοινωνιών για την ελεύθερη πρόσβαση στις παραλίες και την σωτηρία των ελεύθερων χώρων. Τελευταίο επεισόδιο αποτελούν οι μεγάλες κινητοποιήσεις ενάντια στα κυβερνητικά σχέδια για την οριστική κατεδάφιση της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης. Οι νέοι όπως και οι ανένταχτοι αριστεροί όλο αυτό το διάστημα υπήρξαν στυλοβάτες αυτής της προσπάθειας μέσα από τις γραμμές του. Δεν είναι τυχαίο ότι σε όλες τις τελευταίες δημοσκοπήσεις αποτελεί την δεύτερη επιλογή των νέων στις κομματικές προτιμήσεις τους. Έχει κατοχυρωθεί λοιπόν στο συλλογικό φαντασιακό ως το κόμμα της νεολαίας.
Από εδώ και πέρα το στοίχημα για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι όλο αυτό τον ανένταχτό κόσμο και ειδικότερα τους νέους και τις νέες να τους μετατρέψει από απλούς υποστηρικτές του σε ενεργό κοινωνική ύλη. Πως μπορεί να γίνει αυτό; Μέσα από τις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ ή από τον ΣΥΡΙΖΑ ως ολότητα; Η επιρροή του ΣΥΡΙΖΑ στους νέους είναι αναντίστοιχη των οργανωμένων δυνάμεων των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ. Για να συμμετέχει όμως αυτός ο κόσμος ενεργά πρέπει να φροντίσουμε να αποκτήσει ο ΣΥΡΙΖΑ δομές. Ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται να αποκτήσει μέλη, τα οποία θα συμμετέχουν σε ανοικτές συνελεύσεις σε τοπικό επίπεδο ,αλλά και στους κοινωνικούς χώρους. Να σταματήσει το μοντέλο της αντιπροσώπευσης και οι διαδικασίες γραφειοκρατικού χαρακτήρα που τρομάζουν τον νέο κόσμο.
Επίσης σημαντικό είναι να ξεκινήσει μια διαδικασία εμβάθυνσης του ΣΥΡΙΖΑ. Προνομιακός χώρος για αυτήν την διαδικασία είναι η νεολαία, που είναι βασική δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ και αποτελεί μια ριζοσπαστική δύναμη που πλήττεται όλο και περισσότερο. Με ανάληψη κοινών πρωτοβουλιών, με την ενδυνάμωση της Αριστερής Ενότητας σε ΤΕΙ και ΑΕΙ αλλ,ά και με την δημιουργία δομών. Με σκοπό όχι την άθροιση των οργανωμένων δυνάμεων αλλά την συμμετοχή του κόσμου που μέχρι τώρα μας παρακολουθεί. Μόνο εάν γίνουν τα παραπάνω θα μπορέσει να λειτουργήσει αμεσοδημοκρατικά, να προσεγγίσει κοινωνικές ομάδες που η αριστερά δεν έχει καταφέρει να παρέμβει. Να παρέμβει στους δύσκολους εργασιακούς χώρους του ιδιωτικού τομέα, σε περιθωριοποιημένες ομάδες και σε τόσους ακόμα χώρους που δεν τους έχουμε σκεφτεί καν. Έτσι θα μπορέσει επίσης να ριζοσπαστικοποιηθεί, να διατυπώσει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο, να εξελιχτεί ιδεολογικά.
Η νεολαία ως διακριτή κοινωνική κατηγορία, πρέπει να σταματήσει να διακρίνεται μόνο από τις εις βάρος της διακρίσεις. Με τη δυναμική και τους αγώνες που συνεχώς αναπτύσσει μπορεί και πρέπει να γίνει μία ισχυρή δύναμη, ισχυρή συνιστώσα μιας νέας κοινωνικής πλειοψηφίας, δύναμη αντροπής.
Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2008
Οι χωρίς φωνή στη…διαπασών
Στο διήμερο 22 και 23 Φεβρουαρίου η ΑΚΟΑ και οι νέοι της ΑΚΟΑ διοργανώνουν εκδήλωση για τους χωρίς φωνή, τους κοινωνικά αποκλεισμένους που η φωνή τους δεν ακούγεται ενώ τα προβλήματα που τους απασχολούν είναι τεράστια.
H εκδήλωση θα λάβει χώρα στην αγορά της Κυψέλης και ανάμεσα σε άλλα θα περιλαμβάνει συναυλίες συγκροτημάτων των…χωρίς φωνή, προβολές ταινιών μικρού μήκους, εκθέσεις φωτογραφίας και φυσικά τη συζήτηση με θέμα: “οι χωρίς φωνή, οι χωρίς δικαιώματα στη διαπασών.
Η αριστερά ακούει και δρα”.Για την οργάνωση της εκδήλωσης συνεδριάζει κάθε Τρίτη στις 8 μμ επιτροπή στα γραφεία της ΑΚΟΑ, Ακαδημίας 62, 5ος όροφος. Η επιτροπή είναι ανοιχτή.
H εκδήλωση θα λάβει χώρα στην αγορά της Κυψέλης και ανάμεσα σε άλλα θα περιλαμβάνει συναυλίες συγκροτημάτων των…χωρίς φωνή, προβολές ταινιών μικρού μήκους, εκθέσεις φωτογραφίας και φυσικά τη συζήτηση με θέμα: “οι χωρίς φωνή, οι χωρίς δικαιώματα στη διαπασών.
Η αριστερά ακούει και δρα”.Για την οργάνωση της εκδήλωσης συνεδριάζει κάθε Τρίτη στις 8 μμ επιτροπή στα γραφεία της ΑΚΟΑ, Ακαδημίας 62, 5ος όροφος. Η επιτροπή είναι ανοιχτή.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)