Με απόφαση της πλειοψηφίας του Δημοτικού Συμβουλίου Χανίων και με πρόσχημα την ανάδειξη και προώθηση της τουριστικής ανάπτυξης των Χανίων (sic), και παρά τις ενστάσεις των δημοτικών παρατάξεων της αντιπολίτευσης, εγκρίθηκε η τοποθέτηση τριών (3) καμερών συνεχούς ζωντανής αναμετάδοσης μέσω του διαδικτύου (Live Web Camera) στην πλατεία Δικαστηρίων, στο Παλιό Λιμάνι της πόλης και στην αίθουσα συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου Χανίων. Την απόφαση ακολούθησε και η σύμφωνη γνώμη του Νομάρχη κ.Αρχοντάκη, τουλάχιστον όσον αφορά στην κάμερα που προορίζεται για το Νομαρχιακό Μέγαρο.
Κάθε νοήμων και δημοκρατικά σκεπτόμενος άνθρωπος σ’ αυτήν την πόλη, κατανοεί ότι η ζωντανή μετάδοση είτε η δυνατότητα καταγραφής και παρακολούθησης δημόσιων χώρων με κάθε πρόσχημα, περιορίζει τις ελευθερίες των πολιτών, παραβιάζει κατάφωρα τα δικαιώματά τους και αντίκειται σε κάθε έννοια προστασίας των προσωπικών τους δεδομένων.
Όσο δε, για το επιχείρημα περί «τουριστικής ανάδειξης» του τόπου, αρκεί να καλέσουμε τον κ.Νομάρχη να ανατρέξει στην όχι και τόσο παλιά ιστορία των επεισοδίων της Νομαρχίας (επί διοικήσεως του τότε προκατόχου του κ.Νάτσικα), και να αναλογιστεί πόσες και πόσες στιγμές και ψηφιακά στιγμιότυπα «τουριστικής ανάδειξης» χάθηκαν εκείνες τις ημέρες, από την έλλειψη καμερών στην πλατεία Δικαστηρίων. Για να μη μιλήσουμε για τη μεγάλη ευκαιρία «ανάδειξης» των ντόπιων κτηνοτροφικών προϊόντων (αυγών), που χάθηκε άδοξα από τη μη ύπαρξη κάμερας, στις συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου για το στρατόπεδο Μαρκοπούλου…
Η κοινωνία του Μεγάλου Αδερφού έγινε πραγματικότητα στη χώρα μας το Μάιο του 2004, όταν μέσα σε κλίμα τρομο-υστερίας, η χρήση καμερών νομιμοποιήθηκε από την Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων για το διάστημα τέλεσης των Ολυμπιακών Αγώνων, με το σκεπτικό ότι «η ανάγκη για ασφαλή και επιτυχή τέλεση των Αγώνων» είχε «προτεραιότητα» απέναντι στις όποιες επιφυλάξεις για την προστασία των κοινωνικών και ατομικών δικαιωμάτων. Μετά το τέλος της Ολυμπιάδας ανακοινώνεται υποκριτικά η άρση του συστήματος παρακολούθησης, μέχρι τον Απρίλη του 2005, οπότε ο τότε υπουργός δημοσίας τάξης Γ.Βουλγαράκης ανακοινώνει την επαναφορά των συστημάτων με το πρόσχημα της οδικής ασφάλειας (ακόμα πιο sic). Έκτοτε και με διάφορες γνωμοδοτήσεις (Αρείου Πάγου, Υπ. Δικαιοσύνης κλπ), με τελευταία του κ.Σανιδά τον Νοέμβρη του 2007, νομιμοποιείται η χρήση και καταγραφή συγκεντρώσεων και διαδηλώσεων ακόμα και από τις «κάμερες διαχείρισης κυκλοφορίας», και καταγεγραμμένα δεδομένα τους, χρησιμοποιούνται από την αστυνομία για το συντονισμό της διάλυσης των μεγάλων φοιτητικών συγκεντρώσεων , στην πορείες του Πολυτεχνείου και τις κινητοποιήσεις για το ασφαλιστικό, και από τη δικαιοσύνη για καταλογισμό ποινικών ευθυνών. Πιστευουμε ότι με την νομιμοποίηση της χρήσης των καμερών στοχοποιούνται οι κοινωνικοί αγώνες και ποινικοποιούνται οι πολιτικές πεποιθήσεις όσων εναντιώνονται στα αντιδραστικά μέτρα της κυβέρνησης. Σε ένα καθεστώς γενικευμένης παρακολούθησης και επιτήρησης, στόχος είναι όσοι μπορούν να θεωρηθούν «ύποπτοι» για τη διασάλευση της κοινωνικής ειρήνης. Στην πράξη αυτό αφορά τον καθένα και την καθεμιά που αποφασίζει να αγωνιστεί ενάντια στον κοινωνικό Μεσαίωνα που επαγγέλλεται η κυβέρνηση. Ύποπτοι για τις κάμερες είναι οι χιλιάδες πολίτες που διαδηλώνουν για το Ασφαλιστικό, οι φοιτητές και οι φοιτήτριες που διαδηλώνουν για την Παιδεία, οι εργαζόμενοι που διαδηλώνουν ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των κρατικών λιμανιών και αεροδρομίων.
Είναι τελικά η δική τους ασφάλεια για την οποία φοβούνται και όχι η δικιά μας. Και το να αισθάνονται αυτοί ασφάλεια σημαίνει ότι εμείς πρέπει να ζούμε μες στο φόβο.
Οι κάμερες καταργούν θεμελιώδη δικαιώματα μας. Δεν πρέπει να μπουν ποτέ στους δρόμους της πόλης μας! Για να επιβάλουν τη λειτουργία τους οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ είπαν άπειρα ψέματα και κατάργησαν συνταγματικά κατοχυρωμένους θεσμούς όπως η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων. Τώρα παραδίδουν τη σκυτάλη, στους κατά τόπους «τοπικούς άρχοντες» , στην Τοπική Αυτοδιοίκηση να συνεχίσει και να ολοκληρώσει παντού αυτό που ξεκίνησαν. Όταν λοιπόν η εξουσία καταργεί τις ελευθερίες μας και αυθαιρετεί, τότε η ανυπακοή δεν είναι απλώς νόμιμη, είναι καθήκον. Οι κάμερες πρέπει να φύγουν από τη ζωή μας. Να ξηλωθούν. Και αν δεν τις ξηλώσουν οι κρατούντες θα τις ξηλώσουν τα κινήματα στο δρόμο.
Aπαιτουμε και θα αγωνιστουμε να μην τοποθετηθούν ποτέ οι εν λόγω κάμερες στα Χανιά και απαιτεί να αχρηστευτούν και να απομακρυνθούν αμέσως όλα τα συστήματα και οι μηχανισμοί επιτήρησης, παρακολούθησης και προληπτικής καταστολής που φτιάχνουν ένα δύσμορφο και αποκρουστικό ομοίωμα δημοκρατίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου