Τα τελευταία δραματικά περιστατικά σε Ρόδο, Κιλκίς, Κύπρο, όπου οπλίτες έχασαν τη ζωή τους από προβλήματα υγείας που δεν είχαν διαγνωστεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες του Ελληνικού Στρατού, έδειξαν με τον πιο δραματικό τρόπο τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν οι στρατευμένοι από την ανεπάρκεια των υγειονομικών υπηρεσιών. Αυτό όμως δε φαίνεται να πτοεί τους αξιωματικούς στην Κρήτη, οι οποίοι έβαλαν στο μάτι τις αναρρωτικές άδειες των φαντάρων δίνοντας εντολές αυτές να κοπούν μαχαίρι.
Όπως και στην υπόλοιπη Ελλάδα, έτσι και εδώ, ο στρατός είναι πολλών ταχυτήτων με τα «γαλάζια και πράσινα βύσματα» (ας μην ξεχνάμε ότι το ΠΑΣΟΚ έχει ακόμα αρκετή ισχύ στο νησί και τη δυνατότητα να βολεύει τα «δικά του παιδιά») να κάνουν εικονική θητεία στις μονάδες Αεροπορίας (Τυμπάκι, Καστέλι, Χανιά) και Ναυτικού (Σούδα) και τους λιγότερο ή καθόλου προνομιούχους στις μονάδες του Στρατού Ξηράς, όπου τα πράγματα είναι σαφώς χειρότερα. Αλλά ακόμα και ανάμεσα στις τελευταίες υπάρχουν οι «βυσματικές» (ΣΕΑΠ – για τους φαντάρους, 50 ΜΕ, 51 ΜΕ) στις οποίες τα πράγματα είναι σαφώς καλύτερα σε υπηρεσίες και άδειες και οι «μαύρες» μονάδες, όπου οι φαντάροι βλέπουν την έξοδο με το κιάλι.
Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στην 5η Ταξιαρχία Πεζικού (όπου υπάγονται 547 ΤΠ, 1η ΜΑΛ, 5ο ΤΥΠ, 699 ΠΑΠ, Ταξιαρχία) με έδρα τα Χανιά και διοικητή τον ταξίαρχο Σταύρο Δερμιτζάκη (προαλείφεται για Υποστράτηγος στις επόμενες κρίσεις). Η κατάσταση στις μονάδες αυτές απέχει πολύ από το να χαρακτηριστεί ευνοϊκή για τους φαντάρους. Οι υπηρεσίες είναι συνεχόμενες (πολλές φορές ξεπερνούν τις 10 μέρες μέσα) ενώ σε κάποιες μονάδες δεν υπάρχουν καν υπηρεσιακά. Η διοίκηση της ταξιαρχίας και των μονάδων προσπαθούν να αποποιηθούν τις ευθύνες τους, επικαλούμενοι τη χαμηλή επάνδρωση (και σε ένα βαθμό έχουν όντως δίκιο). Στις βυσματικές μονάδες όμως παρατηρείται υπερκορεσμός (στη ΣΕΑΠ δεν επαρκούν καν τα κρεβάτια για να κοιμηθούν οι στρατιώτες) σε αντίθεση με τις υπόλοιπες, όπου η επάνδρωση είναι σαφώς χειρότερη. Είναι μια κατάσταση, για την οποία οι τελευταίοι που ευθύνονται είναι αυτοί που βιώνουν τις συνέπειες της. Από την άλλη οι μισές αλήθειες είναι χειρότερες από ολόκληρα ψέματα: ο ταξίαρχος με τους διοικητές των μονάδων έχουν μεγάλες ευθύνες. Ακόμα και σε περιόδους σαν τη σημερινή, όπου στις μονάδες υπάρχει περισσότερος κόσμος απ’ ότι συνήθως (κυρίως γιατί η 2007 Δ’ ΕΣΣΟ είναι μεγαλύτερη από τις προηγούμενες) η κατάσταση δεν βελτιώνεται. Οι διοικήσεις των μονάδων, επικαλούμενες τα σχέδια ασφαλείας που έχουν εκπονηθεί από την ταξιαρχία, αυξάνουν τις υπηρεσίες (περίπολα - σκοπιές) ανάλογα με τον αριθμό των στρατιωτών. Πολλές φορές παρατηρείται το οξύμωρο: ενώ αυξάνεται ο αριθμός των στρατιωτών η υπηρεσία πάει χειρότερα απ’ ότι πριν. Τέλος ευθύνες υπάρχουν και για την ευνοϊκή μεταχείριση που απολαμβάνουν κάποιοι στρατιώτες (άγραφες άδειες - βυσματικές αποσπάσεις) σε σχέση με τους υπόλοιπους. Ας μην παριστάνουν λοιπόν τις αθώες περιστέρες οι κύριοι Δερμιτζάκης, Κλάδος (547 ΤΠ), Σανταμούρης (699 ΠΑΠ), Κουκάκης (5ο ΤΥΠ) γιατί οι ευθύνες τους είναι μεγάλες για την εμπλοκή που παρατηρείται στις μονάδες τους.
Αν όμως οι ευθύνες για την «χαμηλή επάνδρωση» των στρατοπέδων μοιράζονται ανάμεσα στο ντόπιο και το αθηναϊκό στρατιωτικό κατεστημένο (δηλ. το ΓΕΣ, που κατανέμει τους φαντάρους με τις μεταθέσεις, και τις μονάδες), όσον αφορά την κατάσταση με τις ειδικές άδειες στην Κρήτη η ευθύνη βαραίνει αποκλειστικά τους παραπάνω κυρίους. Στις περισσότερες μονάδες της Ταξιαρχίας η ειδική άδεια, η οποία προβλέπεται από το Στρατιωτικό Κανονισμό, αποτελεί όνειρο θερινής νυκτός, ακόμα και αν κάποιος προσκομίσει τα απαραίτητα δικαιολογητικά. Αποτέλεσμα είναι φοιτητές και παιδιά από αγροτικές οικογένειες να αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα και αναγκάζονται για να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες τους (εξεταστική ή αγροτικές εργασίες) να χρησιμοποιούν την κανονική τους άδεια (αν τους έχει απομείνει τέτοια). Έτσι οι στρατιώτες εξαντλούν την κανονική τους άδεια νωρίς με αποτέλεσμα να «βαράν» υπηρεσίες μέχρι και ελάχιστες μέρες πριν απολυθούν (οι 2-3 μέρες που δίνονται στο τέλος από τους διοικητές των μονάδων μόνο ως εμπαιγμός και κοροϊδία μπορούν να θεωρηθούν).
ΑΡΡΩΣΤΗΣΕΣ; ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΑΘΕΙΣ
Όλα τα παραπάνω θα μπορούσαν απλά να καταγραφούν ως κάποιες ακόμα αυθαιρεσίες στρατιωτικών, συνηθισμένες στο «σύγχρονο και αναδιαρθρωμένο» ελληνικό στρατό, αν ταξίαρχος, διοικητές και η νέα Διοίκηση του ΝΝΚ (Ναυτικό Νοσοκομείο Κρήτης), δεν έβαζαν στο μάτι και την τελευταία και κρισιμότερη μορφή ειδικής άδειας που δικαιούνται οι στρατευμένοι: την αναρρωτική.
Ας πούμε καταρχήν για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι φαντάροι από πλευράς υγειονομικής περίθαλψης στην Κρήτη. Το μοναδικό στρατιωτικό νοσοκομείο είναι το Ναυτικό Νοσοκομείο Κρήτης το οποίο βρίσκεται στη Σούδα του Ν. Χανίων και κύριο ρόλο έχει την εξυπηρέτηση των αναγκών της παρακείμενης Νατοϊκής Βάσης. Ενώ για τους Αμερικάνους ναύτες προβλέπεται άμεση πρόσβαση σε ιατρικές υπηρεσίες (η συγκεκριμένη βάση εξάλλου είναι απόλυτα ενταγμένη σε όλους τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς στην ευρύτερη περιοχή και διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στις πρόσφατες επεμβάσεις σε Γιουγκοσλαβία και Ιράκ), οι φαντάροι από τους υπόλοιπους νομούς της Κρήτης αναγκάζονται να διανύσουν αρκετά χιλιόμετρα αν αντιμετωπίσουν κάποιο πρόβλημα. Πολλές ειδικότητες απουσιάζουν (αλλεργιολόγος κ.α.) και η οδύσσεια συνεχίζεται με τη μεταφορά τους στο 401 ΓΣΝ στην Αθήνα για εξετάσεις ή νοσηλεία.
Τώρα, οι κομπογιαννίτες της στρατιωτικής υγιεινής και ασφάλειας στοχεύουν και τις αναρρωτικές άδειες. Με άνωθεν πιέσεις οι γιατροί δεν υπογράφουν άδειες σε στρατιώτες με προβλήματα. Η λογική των εντολών συγκεκριμένη και διαδεδομένη στους στρατιωτικούς: Οι φαντάροι ψεύδονται προκειμένου να λουφάρουν. Είναι η λογική που έχει πληρώσει πολλές φορές με αίμα η στρατευμένη νεολαία. Είναι η λογική που οδήγησε νέους με εμφανή ψυχολογικά προβλήματα να κριθούν «κατάλληλοι προς στράτευση», καθώς «διαγνώστηκε» ότι το παίζουν τρελοί για να αποφύγουν την κατάταξη. Είναι ακριβώς η λογική που άφησε νέο να σαπίζει πεθαμένος 11 μέρες σε στρατόπεδο στο Κιλκίς. Κανείς δεν τον έψαξε, κανείς δεν ανησύχησε: όλοι υπέθεσαν ότι το έσκασε. Είναι η λογική που οδήγησε στο θάνατο το Φωναζάκη (υπηρετούσε στην 1η ΜΑΛ, μονάδα της 5ης Ταξ. Πεζικού και του οποίου η οικογένεια κέρδισε πρόσφατα τη δικαστική διαμάχη με τον ελληνικό στρατό). Κι αυτός θεωρήθηκε ότι το «παίζει άρρωστος» για να αποφύγει την άσκηση όταν επικαλέστηκε εξάντληση και αδιαθεσία. Και είναι η ίδια αδιαφορία και ανεπάρκεια των υγειονομικών υπηρεσιών που οδηγεί στο θάνατο οπλίτες από προβλήματα υγείας τα οποία δεν είχαν διαγνωστεί εγκαίρως κατά την κατάταξη τους (όπως το πρόσφατο περιστατικό στην Κύπρο). Σύμφωνα με καταγγελίες στρατιωτών, στο νεαρό ΕΠ.ΟΠ που πέθανε στις 15/09 κατά τη διάρκεια άσκησης στη Ρόδο, όταν παραπονέθηκε πως δεν αισθάνεται καλά, του απάντησαν: «δε θα πεθάνεις κιόλας»!
Είναι πρωτοφανές το θράσος ορισμένων στρατιωτικών, που παίζουν παιχνίδια με την υγεία των στρατιωτών, ενώ δεν έχουν στεγνώσει ακόμα τα δάκρυα των οικογενειών που έχασαν άδικα τα παιδιά τους. Εμείς, οι στρατευμένοι, δεν πρόκειται να ανεχθούμε κανέναν να παίζει με την υγεία τη δική μας και των συναδέλφων μας. Απαντάμε βγάζοντας τις αυθαιρεσίες τους στη φόρα. Θα κριθούν από την ελληνική κοινωνία. Καλούμε τους αρμόδιους να αναλάβουν τις ευθύνες τους, πριν τα χέρια τους βαφτούν και με νέο αίμα φαντάρων και ΕΠ.ΟΠ.
Υ.Γ. Δεν ασχολούμαστε προς το παρόν με αυταρχικές συμπεριφορές στελεχών, απαγορευμένα πολεμοκάπηλα - εθνικιστικά τραγουδάκια σε κάποιες μονάδες, την ασυλία υψηλόβαθμων αξιωματικών και τις διάφορες αδιαφανείς διαδικασίες - κυρίως στα οικονομικά - κάποιων άλλων. Θα ασχοληθούμε σύντομα όμως, καθώς αυτή τη στιγμή προέχει η προάσπιση της υγείας των φαντάρων.
ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
τηλ: 6932 955437
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου