Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι παιδί του φοιτητικού-νεολαιίστικου ξεσπάσματος.

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι παιδί του φοιτητικού-νεολαιίστικου ξεσπάσματος. Με μια διπλή έννοια. Ήταν ο μόνος πολιτικός φορέας που στήριξε τα φοιτητικά αιτήματα, που τοποθετήθηκε από τη μεριά των αγωνιζόμενων νέων. Οι χιλιάδες νέοι που κινητοποιήθηκαν βρήκαν ένα σύμμαχο μέσα στο επίσημο, πολιτικό σκηνικό, μέσα στη βουλή. Κυρίως, όμως, ήταν το φοιτητικό ξέσπασμα που έδειξε πως δεν είναι ανίκητοι, πως ο νεοφιλελευθερισμός μπορεί να φάει χαστούκια, πως η μαζική, ανυποχώρητη δράση έχει αποτελέσματα. Όλα αυτά επηρέασαν το μυαλό και την πράξη χιλιάδων ανθρώπων, όλα αυτά ξανάφεραν στο προσκήνιο την Αριστερά, όλα αυτά τροφοδότησαν το «ρεύμα ΣΥ.ΡΙΖ.Α».
Δεν είναι όλα αυτά «ιστορία». Είναι διδάγματα για το πως η Αριστερά δυναμώνει, που δοκιμάζεται, πως δικαιώνει το ρόλο της. Η ενίσχυση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α θα έρθει μέσα από μαζικά κινήματα, κοινωνικές συγκρούσεις κι αντιπαραθέσεις. Εκεί θα αποδεικνύει τη χρησιμότητα της. Εκεί θα κάνει τον απολογισμό της. Σήμερα δε μας αρκεί να δηλώνουμε αλληλεγγύη με τα κινήματα που αυθόρμητα θα ξεσπούν, δεν αρκεί να είμαστε δίπλα τους. Πρέπει να κάνουμε τα αδύνατα δυνατά για να δημιουργούμε, να χτίζουμε, να συμβάλλουμε στη ανάπτυξή τους.
Ο χώρος της εκπαίδευσης ακόμα σε αναταραχή. Βασικό μέτωπο. Ώρα για μεταρρυθμίσεις και προτάσεις ή ώρα για αγώνες;
Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α να αποτελέσει «εργαλείο» για να φανεί παντού η διάκριση Δεξιάς-Αριστεράς. Μεγάλη σημασία για τη νεολαία σε περιβάλλον αποϊδεολογικοποίησης. Ιστορική ευκαιρία για σχέση νεολαίας με Αριστερά. Δυο κόσμοι σε αντιπαράθεση. Δυο κόσμοι που δε μοιάζουν. Η απονομιμοποίηση –από πολλές αφετηρίες- της Δεξιάς να δυναμώσει την Αριστερά
Να μιλήσουμε για την προοπτική. Το κίνημα ενάντια στην παγκοσμιοποίηση φώναξε ότι «ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός». Μπορούμε να φανταστούμε λοιπόν, σαν αριστεροί έναν κόσμο χωρίς κεφάλαιο, χωρίς την κυριαρχία του καπιταλισμού ; Είμαστε σήμερα νομιμοποιημένοι να διακηρύξουμε πως ο σοσιαλισμός είναι το μόνο κοινωνικό σχέδιο που απαντά στα αδιέξοδα του καπιταλισμού, πως μόνο έτσι θα μπει τέρμα στη βαρβαρότητα. Σε συνθήκες μεγάλων αγώνων και αναζητήσεων η Αριστερά δεν πρέπει να χάσει την ιδεολογία της, πρέπει με επιθετικό τρόπο να μιλήσει για την ανατροπή και την κοινωνική αλλαγή, δεν πρέπει να «χωρέσει» στα πλαίσια αυτού του συστήματος και της διαχείρισής του.