Η κατάληψη του ΑΠΘ σταματά τις εργολαβίες

Μετά την δολοφονική επίθεση εναντίον της γυναίκας, εργαζόμενης, μετανάστριας, καθαρίστριας Κωνσταντίνας Κούνεβα και το κίνημα αλληλεγγύης που ξέσπασε σε όλη τη χώρα, φοιτητές και προσωπικό του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης προχώρησαν σε κατάληψη της πρυτανείας διεκδικώντας το αυτονόητο, να καταργηθούν οι εργολαβικές σχέσεις εργασίας που ισχύουν αυτή τη στιγμή στα περισσότερα ΑΕΙ και ΤΕΙ για το καθαριστικό και φυλακτικό προσωπικό.
Η κατάληψη της Πρυτανείας του ΑΠΘ, αποτελεί την απτή απόδειξη ότι το φοιτητικό κίνημα δεν κωφεύει στα προβλήματα της κοινωνίας αντιθέτως αγωνίζεται και παλεύει εναντίον αυτών. Αυτό μόνο ως στοιχείο ωρίμανσης του φοιτητικού κινήματος, μπορούμε να το δούμε, αφού πέρα από τα φοιτητικά ζητήματα εμπεριέχει πλέον –εκτός των άλλων- και εργατικές διεκδικήσεις. Τέτοιου είδους αγωνιστικές κινητοποιήσεις επιβεβαιώνουν, για άλλη μία φορά την αναγκαιότητα ύπαρξης του ασύλου και της ελεύθερης διακίνησης ιδεών. Οι φοιτητές με στόχους και αποτελεσματικότητα παλεύουν για τις ιδέες τους, περί εργατικών δικαιωμάτων κατά της επισφαλούς εργασίας και της εργατικής εκμετάλλευσης από τις κυβερνήσεις και το κεφάλαιο.
Ωστόσο η κατάληψη επιχειρήθηκε τόσο από την κυβέρνηση όσο και από το ΠΑΣΟΚ μαζί με την «γνωστή» πρυτανική αρχή, να χρησιμοποιηθεί ως αφορμή για την κατάργηση του ασύλου.
Η Σύγκλητος του ΑΠΘ, καλούσε την Τρίτη φοιτητές και πανεπιστημιακούς να εισβάλλουν στην κατάληψη και να την σπάσουν «ώστε να μπορέσει το Δημόσιο Πανεπιστήμιο να παραμείνει όρθιο και λειτουργικό, ενάντια στις όποιες σκοπιμότητες, την αυθαιρεσία και τον παραλογισμό». Στην περίπτωση που δεν έληγε η κατάληψη, ο πρύτανης κ. Αν. Μάνθος θα ζητούσε την επέμβαση του Εισαγγελέα, καταπατώντας το άσυλο.
Στο ίδιο πλαίσιο κινήθηκε και το ΠΑΣΟΚ, που μέσω της εκπροσώπου του –εν δυνάμει υπουργού παιδείας- Α. Διαμαντοπούλου δήλωσε ότι «Καταδικάζουμε το γεγονός των καταλήψεων. Είναι ανάγκη να υπάρξει έκτακτη Σύνοδος των Πρυτάνεων που να αντιμετωπίσει συλλογικά και συνολικά το θέμα των καταλήψεων. Εμείς ως κόμμα δηλώνουμε την ενθάρρυνση και υποστήριξή μας για τις αποφάσεις των Πρυτανικών Αρχών, στη λογική ότι η εφαρμογή του νόμου με τον καλύτερο τρόπο σημαίνει ότι οι ίδιοι έχουν την πρωτοβουλία, αλλά έχουν και την υποστήριξη και την πολιτική ευθύνη που έχουμε όλοι μας».
Τελικά παρά τις αρνητικές αρχικά τοποθετήσεις της Συγκλήτου, περί δήθεν υποχρέωσης του ΑΠΘ να έχει εργολαβικές σχέσεις εργασίας, πάρθηκε απόφαση, μετά από συμμετοχή εργαζομένων του πανεπιστημίου (πρωτόγνωρα για τα πανεπιστημιακά δεδομένα), για διερεύνηση του καθεστώτος εργασίας στην προοπτική κατάργησης των εργολαβιών.
Στην εποχή της ανεργίας, της ελαστικοποίησης της εργασίας, της συρρίκνωσης του δημόσιου τομέα είναι απαράδεκτη η παρεμπόδιση της πολιτικής διεκδίκησης και της άσκησης των πολιτικών δικαιωμάτων, μέσα από τη συζήτηση κατάργησης του ασύλου. Οι φοιτητές μέσα από τους πανεπιστημιακούς χώρους διεκδικούμε εκτός των άλλων το αναφαίρετο δικαίωμα και υποχρέωση της κυβέρνησης της μόνιμης και σταθερής δουλειάς για όλους χωρίς εργολάβους και μεσάζοντες. Δηλώνουμε την αλληλεγγύη μας στους εργαζόμενους των πανεπιστημίων που παλεύουν για την κατάργηση των εργολαβιών και συμμετέχουμε στον αγώνα τους, ο καθένας μας από τον δικό του κοινωνικό χώρο, ακολουθώντας το παράδειγμα των φοιτητών του ΑΠΘ.

Νέες και Νέοι της ΑΚΟΑ (συνιστώσα ΣΥ.ΡΙΖ.Α)
Πέμπτη 2 Απριλίου 2009