Μπερλουσκόνι: Έσπειρε φασισμό, θερίζει εξεγέρσεις

Είμαστε άνθρωποι σαν και εσάς. Γιατί αφήνετε να μας σκοτώνουν;

Οι φασιστικές και ρατσιστικές επιθέσεις στα Χανιά, η συνεχιζόμενη αστυνομική βία ενάντια στους μετανάστες και το περιστατικό της εκμετάλλευσης των Αιγύπτιων ψαράδων στη Νέα Μηχανιώνα μοιάζει να είναι κομμάτι ενός ευρύτερου επικίνδυνου κλίματος που υπάρχει στην Ευρώπη και, δυστυχώς, φαίνεται πως μεταφέρεται και στη χώρα μας.

Η πολιτική απάνθρωπης μεταχείρισης και το κλίμα κυνηγιού ενάντια στους μετανάστες στη γειτονική Ιταλία άρχισε ήδη να προκαλεί τις πρώτες αντιδράσεις. Στο Ροζάρνο, πόλη της Καλαβρίας, όπου λύνει και δένει η «Ντράνγκετα», η τοπική μαφία, από τις 7 Ιανουαρίου είναι σε εξέλιξη μεγάλη εξέγερση των Αφρικανών μεταναστών ενάντια σε μια κοινωνία που τους εχθρεύεται, αλλά και τους εκμεταλλεύεται. Στην πόλη υπάρχουν 1.500 μετανάστες, που δουλεύουν κυρίως στα χωράφια υπό καθεστώς σύγχρονης δουλείας και ζουν σε άθλιες συνθήκες μέσα σε τρώγλες και εγκαταλελειμμένα εργοστάσια, χωρίς φως, χωρίς νερό, χωρίς κουβέρτες, ενώ 100 απ’ αυτούς έχουν σαν μοναδική τους βοήθεια το φαγητό που τους προσφέρει η χριστιανική οργάνωση Caritas. Σύμφωνα με το συνδικάτο CGL, το 2007, σε όλη την Καλαβρία, υπολογίζεται ότι υπήρξαν περίπου 20 χιλιάδες εποχιακοί εργαζόμενοι στον αγροτικό τομέα.

Μετανάστες στο έλεος εγκληματιών

Η σπίθα που προκάλεσε το ξέσπασμα της οργής των μεταναστών ήταν ο τραυματισμός με αεροβόλο όπλο δύο μεταναστών από αγνώστους. Ο ένας από τους τραυματίες είναι ένας πολιτικός πρόσφυγας από το Τόγκο με κανονική άδεια παραμονής. Τον περασμένο Μάιο τρεις επιχειρηματίες από το Ροζάρνο είχαν συλληφθεί επειδή απασχολούσαν μετανάστες υπό καθεστώς δουλείας. Το Δεκέμβριο του 2008 είχε συμβεί ένα ανάλογο επεισόδιο με το πρόσφατο: δύο άτομα είχαν ρίξει μερικούς πυροβολισμούς από ένα αυτοκίνητο ενάντια σε δύο νεαρούς Αφρικανούς που επέστρεφαν από τα χωράφια.
Την Πέμπτη το βράδυ, όταν η είδηση διαδόθηκε ανάμεσα στους μετανάστες, το ηφαίστειο που έβραζε μέσα τους ξεχείλισε, και, οπλισμένοι με λοστούς και ξύλα, όρμησαν στο δρόμο που διασχίζει το Ροζάρνο καταστρέφοντας αυτοκίνητα, καίγοντας κάδους σκουπιδιών και σπάζοντας, σε κάποιες περιπτώσεις, τους φράχτες των γύρω σπιτιών. Η αστυνομία και οι καραμπινιέροι δεν ήταν σε θέση να συγκρατήσουν τους εξαγριωμένους μετανάστες.
Την Παρασκευή, υπήρξαν συγκρούσεις μεταξύ μεταναστών και κατοίκων, κατά τη διάρκεια των οποίων τραυματίστηκαν 34 άτομα (2 μετανάστες, 14 Ιταλοί πολίτες, 10 αστυνομικοί και 8 καραμπινιέροι) και συνελήφθησαν 7 μετανάστες, κάποιος πυροβόλησε από το μπαλκόνι του σπιτιού του και συνελήφθη επίσης, ενώ διάφοροι πολίτες συγκεντρωμένοι έξω από το δημαρχείο ζητούσαν την εκδίωξη και απέλαση των μεταναστών.
Το απόγευμα, έπειτα από συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας έξω από το δημαρχείο, δύο μετανάστες πυροβολήθηκαν στα πόδια από αγνώστους.

Πρόβλημα είναι η ανοχή στην Ντραγκέτα

Επενέβη μέχρι και η καθολική εκκλησία, η οποία, σε ανακοίνωση της, τονίζει ότι όσο και να είναι απαράδεκτα τα περιστατικά βίας δεν είναι δυνατό να μη ληφθεί υπόψη ότι αυτοί οι άνθρωποι ζουν σε συνθήκες «Κόλασης του Δάντη».
Ο υπουργός εσωτερικών, Ρομπέρτο Μαρόνι, από το κόμμα της Λέγκα, που ευθύνεται για την επιβολή κατά γράμμα του περίφημου νόμου Μπόσι - Φίνι, δήλωσε ότι «υπάρχει υπερβολική ανοχή απέναντι στους ξένους». Σύμφωνα με τον υπουργό, πίσω από την εξέγερση βρίσκεται η «χαλαρότητα» της μεταναστευτικής πολιτικής.
«Αν στην Καλαβρία υπάρχει υπερβολική ανοχή, αυτή είναι για την Ντράγκετα», δήλωσε η Ρίτα Μπορσελίνο, ευρωβουλευτής του Δημοκρατικού Κόμματος, αδελφή του δολοφονημένου από τη Μαφία δικαστή, Πάολο Μπορσελίνο. «Πώς γίνεται να λέμε ότι η Ντράγκετα δεν έχει σχέση με όσα συμβαίνουν στο Ροζάρνο; Και πώς γίνεται να ισχυρίζεται κανείς ότι το πρόβλημα είναι η υπερβολική ανοχή απέναντι στους μετανάστες; Το πρόβλημα του Ροζάρνο δημιουργήθηκε από το καθεστώς ανομίας που ισχύει εκεί, όπως και σε πολλές άλλες περιοχές της Καλαβρίας. Αυτό το καθεστώς επιτρέπει στους εγκληματίες και στους επιχειρηματίες που έχουν σχέση μαζί τους να εκμεταλλεύονται τη μαύρη κακοπληρωμένη εργασία, καταπατώντας τα δικαιώματα των εργαζόμενων μεταναστών».
«Χρειαζόμαστε προστασία, γιατί είμαστε εκτεθειμένοι σε πράξεις βίας, που είναι καρπός ρατσισμού», είπε στους δημοσιογράφους ο Σιντίκι, ένας αφρικανός μετανάστης 25 ετών, που έρχεται συχνά στο Ροζάρνο για να δουλέψει στα χωράφια. «Έχουμε συνεχώς ενδείξεις μη ανοχής, αλλά εμείς είμαστε τίμιοι εργαζόμενοι που ερχόμαστε εδώ μόνο για να βγάλουμε το ψωμί μας και δεν ενοχλούμε κανένα. Είναι απαράδεκτες οι συνθήκες στις οποίες μας αναγκάζουν να ζούμε, γιατί εμείς χρειαζόμαστε περισσότερη υγιεινή και αξιοπρέπεια».
Αξιοπρέπεια ζητούν οι μετανάστες. Αξιοπρέπεια ζητά ο καθένας μας. Μα οι ισχυροί του κόσμου έχουν από καιρό αποφασίσει ότι η λέξη αυτή έχει αξία μόνο γι’ αυτούς και ότι για μας τους υπόλοιπους είναι κενό γράμμα.
Οι συνέπειες της πολιτικής τους φαίνονται ξεκάθαρα στο Ροζάρνο, μέσα από τις φλόγες που καίνε την αλληλεγγύη και την κοινωνική συνοχή.

Τόνια Τσίτσοβιτς