Την Τετάρτη 10 Φλεβάρη η απεργία στο δημόσιο Ελλάδα, Ιταλία,Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία. Μεγάλη καμπάνια του ΣΥΡΙΖΑ κατά των μέτρων

Όλα πρέπει να αλλάξουν για να μείνουν όλα ίδια. Αυτό ακριβώς κάνουν οι υπεύθυνοι της, άνευ προηγουμένου, κρίσης που συντρίβει όλον ανεξαιρέτως τον κόσμο. Οι ίδιοι που καταδίκασαν το δυτικό πολιτικό και οικονομικό σύστημα σε βαθιά οικονομική κρίση, οι ίδιοι που έφτιαξαν τα Μάαστριχ και τις Λισαβόνες, οι ίδιοι οίκοι αξιολόγησης που φέρουν σημαντικό μερίδιο για την κρίση (έδιναν θετικές αξιολογήσεις σε τοξικά προϊόντα), όλοι αυτοί οι «αρχιτέκτονες της συντριβής» προσπαθούν να παλινορθώσουν το σύστημα. Προσπαθούν να εγκαταστήσουν και πάλι τους ίδιους μηχανισμούς εξουσίας και ελέγχου, ρίχνοντας σε ακόμη μεγαλύτερη εξαθλίωση όσους δεν έφταιξαν σε τίποτα -μισθωτούς, συνταξιούχους, μεροκαματιάρηδες.
Τα διαδοχικά χτυπήματα προς Ιρλανδία, Ελλάδα, Πορτογαλία, Ισπανία και ευρώ -το σύνολο των χωρών της ευρωζώνης, τελικά-, δεν μπορούν να αποκρουστούν ούτε με «ανόθευτο και ελεύθερο ανταγωνισμό», ούτε με διαπιστευτήρια λιτότητας στην Κομισιόν (ίδια περίπου μετρά παρουσίασαν Θαπατέρο, Σόκρατες και Παπανδρέου...), ούτε με διαχείριση του ευρώ από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Όλα αυτά είναι που έφεραν την εξάρτηση των κρατών από αγορές και τράπεζες. Όλα αυτά που προσπαθούν να επιβάλλουν οι «συντηρητές του συστήματος» είναι που οδηγούν σε ακόμα πιο μεγάλη ύφεση. Και, παράλληλα, θα κληθούν σύντομα να αντιμετωπίσουν τους εκατομμύρια ανέργους και, κυρίως, το χάσιμο ενός μεγάλου κομματιού της παραγωγικής βάσης που θα καλύψουν οι αναδυόμενες αγορές (Κίνα, Κορέα, Ινδία, Βραζιλία κ.λπ.).
Είναι, πλέον, αναγκαίο να ξεφύγουμε από το Σύμφωνο Σταθερότητας, που οδηγεί σε πλήρη αποδιοργάνωση του κοινωνικού ιστού. Να περάσουμε σε ένα αριστερό new deal που θα αφορά μια κοινωνική Ευρώπη. Που θα υποχρεώσει την ΕΚΤ να αγοράσει μέρος του χρέους των χωρών της ευρωζώνης (μέσω ευρωομολόγου), να επεξεργαστεί, συνολικά, ένα νέο σχέδιο κοινωνικής ασφάλισης και φορολογίας, ενώ θα θέτει και την ιδέα ενός ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος.
«Είμαστε όλοι Έλληνες;» ρωτούσε τις προάλλες η «Le Monde». Και η απάντηση, για τα μεγαλύτερα κομμάτια των κοινωνιών όλης της Ευρωπής, είναι σίγουρα «ναι». Είμαστε όλοι Έλληνες μια και τα μέτρα λιτότητας -που ήδη έχουν ανακοινωθεί και αυτά που θα ακολουθήσουν- θα πλήξουν με την ίδια σφοδρότητα όλους τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους μικρούς επαγγελματίες, όπου και αν ζουν.
Αυτό είναι σήμερα το καθήκον της αριστεράς στην Ευρώπη. Να μπορέσει να κινητοποιήσει, πανευρωπαϊκά, μεγάλα κομμάτια του πληθυσμού και να προσπαθήσει να ξεπεράσει το έλλειμμα των εναλλακτικών και αξιόπιστων προτάσεων από μέρους της. Και -στην Ελλάδα- να αποκαλύπτει, συνεχώς, την ευκολία και άνεση με την οποία το ΠαΣοΚ (και το κάθε ΠαΣοΚ) έκανε στροφή 180 μοιρών αψηφώντας τις παλιές του διακηρύξεις. Γεγονός που (προσωρινά) βοηθά το σύστημα να μην αποσταθεροποιείται, ενώ, παράλληλα, μπλοκάρει τη ριζοσπαστικοποίηση της κοινής γνώμης. Το φορολογικό νομοσχέδιο, βέβαια, που κατατίθεται μέσα στη βδομάδα και θα ανακοινώσει ο ίδιος ο πρωθυπουργός, πιθανόν να αναγκάσει (και) κυβερνητικά στελέχη να εκφράσουν δημόσια αυτό που ψιθυρίζουν μεταξύ τους. Οι απεργιακές κινητοποιήσεις, πάντως, που ξεκινούν -την Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου έχει εξαγγείλει 24ωρη απεργία η ΑΔΕΔΥ και ακολουθεί στις 24/2 η ΓΣΕΕ- είναι ένα από τα μεγάλα στοιχήματα της αριστεράς που πρέπει να κερδηθούν. Εν τω μεταξύ, από αύριο ξεκινά μεγάλη καμπάνια ο ΣΥΡΙΖΑ, που θα κορυφωθεί στις 18 Φεβρουαρίου, με μεγάλη συγκέντρωση στο Σύνταγμα.