Δεν υπάρχει «μη θέση», υπάρχει άλλη θέση

Σε ένα μήνα και λίγες μέρες θα φτάσουμε στις κάλπες. Με προβλήματα, με ανοιχτές πληγές, αλλά και την προίκα μας. Μια προίκα που δεν είναι άλλη από τη δράση στις γειτονιές, από την άποψή μας για την πόλη, από τη διάθεσή μας να αντισταθούμε, αλλά και να συμβάλουμε στη δημιουργία δικτύων αλληλεγγύης, σε μια δύσκολη περίοδο, σε ένα δύσκολο χειμώνα. Από την ξεκάθαρη αντίθεσή μας στα μνημόνια και τις πολιτικές της νεοφιλελεύθερης λαίλαπας.

Στη γιορτή της «Εποχής», ένα πανό έγραφε: “παρόλα όσα μας πληγώνουν, ΣΥΡΙΖΑ παντού, ΣΥΡΙΖΑ μαζί, ΣΥΡΙΖΑ ξανά”. Στο πανό κυριαρχούσαν φωτογραφίες από πρωτοβουλίες και μαζικές δράσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Το σύνθημά του, ίσως να είναι υπερβολικά αισιόδοξο, ωστόσο, κρύβει αλήθειες. Αν δεν έκρυβε, δεν θα υπήρχε το ψηφοδέλτιο της Ανοιχτής Πόλης στην Αθήνα, δεν θα υπήρχαν οι γειτονιές και οι περιφέρειες, που οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ δίνουν από κοινού τη μάχη. Και οι γειτονιές αυτές είναι πολλές, όπως και οι περιφέρειες, περισσότερες από τις προηγούμενες αυτοδιοικητικές εκλογές. Οι φόβοι μας ότι θα υπάρξει ντόμινο μετά το ναυάγιο στην Περιφέρεια Αττικής, ευτυχώς, δεν επιβεβαιώθηκαν. Γι αυτό και η μεγάλη απογοήτευση για την εξέλιξη, που είχαν οι διεργασίες στην Περιφέρεια Αττικής. Γι αυτό και απορημένος ο κόσμος της αριστεράς διασκορπίζεται στην Αττική σε πολλαπλά ψηφοδέλτια ή κρατά στάση αποχής, άρνησης νομιμοποίησης μιας καθόλου συμβατής με τις αριστερές ανασυνθετικές αντιλήψεις, κατάληξης.
Κάποιοι μας καταλογίζουν, συχνά καλοπροαίρετα, ότι κρατάμε ουδέτερη στάση ανάμεσα στα δύο περιφερειακά ψηφοδέλτια. Όμως, εμείς, μαζί με τους συντρόφους και τις συντρόφισσες που συναποτελούμε την «ανάσα» και όχι μόνο, δώσαμε μέχρι και την τελευταία στιγμή τη μάχη για την ενιαία έκφραση των δυνάμεων της ριζοσπαστικής και κινηματικής αριστεράς, παντού, προφανώς και στην μεγαλύτερη Περιφέρεια της Ελλάδας. Ότι δεν τα καταφέραμε, δεν σημαίνει ότι εγκαταλείπουμε την προσπάθεια, ούτε ότι θα υποκύψουμε σε διλήμματα. Μπορεί σε κάποιους να φαίνεται παράδοξο, εντούτοις, επιμένουμε ότι η στάση μας, δεν είναι άρνηση, είναι μια άλλη, θετική ματιά, που κοιτάει την επόμενη μέρα. Αυτό που κάποιοι ονομάζουν μη θέση, στην πραγματικότητα είναι θέση υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ, ενός άλλου ΣΥΡΙΖΑ, πιο δημοκρατικού, πιο ανοιχτού, πιο αλληλέγγυου, πιο ανασυνθετικού, πιο τολμηρού, πιο κινηματικού, πιο γειωμένου με την κοινωνία.
Αυτό θα είναι το πνεύμα της δικής μας πρότασης μετά τις εκλογές, βασισμένη και στις αποφάσεις των πανελλαδικών συνδιασκέψεων του ενωτικού μας εγχειρήματος. Και πιστεύουμε, ότι η φωνή μας θα βρει περισσότερα ανοιχτά αυτιά, ακριβώς γιατί δεν μπήκαμε σε λογικές περιχαράκωσης, γιατί δεν γίναμε στρατιώτες πίσω από φωτισμένους στρατηγούς. Έτσι κι αλλιώς, είμαστε σε θέση μάχης, στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στον Πειραιά, παντού...
Όσο πιο πολλοί είναι οι ψύχραιμοι και αποφασισμένοι για ενωτικές πρωτοβουλίες βασισμένες στο διάλογο και την κοινή δράση και όχι στην ισχύ των όπλων και των υπερόπλων, τόσο περισσότερο η ελπίδα θα παραμένει ζωντανή.

Νίκος Τσιγώνιας,
μέλος της Γραμματείας της ΑΚΟΑ