Η νίκη του κόσμου του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί τώρα να ολοκληρωθεί
Πρώτες προσεγγίσεις της ΑΚΟΑ για τη λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ
Η κρίση αυτή που εκδηλώθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να θεωρηθεί ως κρίση ηγεσίας, ωστόσο δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι συνδέεται άμεσα με τον τρόπο λειτουργίας του εν τέλει, με τους αρνητικούς όρους που αυτή διαμορφώνει για να λειτουργεί και να δρα πολιτικά ο ΣΥΡΙΖΑ.
Η δημοκρατική θέσμιση του ΣΥΡΙΖΑ είναι θεμελιακό στοιχείο ταυτότητας, παραπέμπει στο στρατηγικό σκοπό του σοσιαλισμού με δημοκρατία και ελευθερία και ασκεί έμπρακτη κριτική στους θεσμούς της αυταρχικής συναινετικής δημοκρατίας
Οι θεσμοί του ΣΥΡΙΖΑ, ως πρόπλασμα της αριστεράς του 21ου αιώνα, επιβάλλεται να εξασφαλίζουν αφ’ ενός τη συμμετοχή όλων των μελών στην παραγωγή της πολιτικής του, αφ’ ετέρου τη συμμετοχή τους στα κινήματα ως προϋπόθεση για να απαντάει το πολιτικό μας σχέδιο και πρόγραμμα στις ανάγκες των λαϊκών τάξεων
Η «βάση» δεν συμμετέχει παρά μόνο σε εκλογικές αναμετρήσεις και εκδηλώσεις. Αυτό συμβαίνει γιατί δεν υπάρχουν οι έννοιες της «οργάνωσης βάσης» και του «μέλους» του ΣΥΡΙΖΑ. Με αυτόν τον τρόπο ο «κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ» παραμένει ουσιαστικά ανενεργός. Έτσι, φυσιολογικά, η «κοινωνική γείωση» του ΣΥΡΙΖΑ είναι πολύ χαμηλού βαθμού.
1. Το θετικό αποτέλεσμα των τελευταίων εκλογών, μια νίκη του κόσμου του ΣΥΡΙΖΑ υπό τις γνωστές αντίξοες συνθήκες, είναι ένα ευνοϊκό δεδομένο. Διαμορφώνονται τώρα καλύτεροι όροι για τη μελλοντική πορεία του. Το μήνυμα που εξέπεμψε ο κόσμος που μας ψήφισε ήταν η υπεράσπιση της ενότητας και της ριζοσπαστικής φυσιογνωμίας του ΣΥΡΙΖΑ, η ανάδειξή του σε ελπίδα για την Αριστερά και την κοινωνία. Απέδειξε ότι υπάρχει ένα ικανό τμήμα της πολιτικής και κοινωνικής Αριστεράς που επιλέγει εμάς και συσπειρώνεται για να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που δημιουργεί η κρίση και θα αναδεικνύει η πολιτική του ΠΑΣΟΚ, με όρους κινηματικούς και όχι εκλογικού μηχανισμού. Είναι, ενδεχομένως, η δεύτερη μεγάλη ευκαιρία του ΣΥΡΙΖΑ.
2. Αυτό όμως δεν πρέπει να μας αποκόπτει από τα προβλήματα που διαπερνούν πάντοτε τη συλλογικότητά μας, που εμφανίστηκαν ολόκληρο το προηγούμενο διάστημα λαμβάνοντας τη μορφή έκδηλης κρίσης στο διάστημα από τις αρχές του 2009 ώς τις εκλογές. Η κρίση αυτή μπορεί να θεωρηθεί ως κρίση ηγεσίας, ωστόσο δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι συνδέεται άμεσα με τον τρόπο λειτουργίας του ΣΥΡΙΖΑ, εν τέλει, με τους αρνητικούς όρους που αυτή διαμορφώνει για να λειτουργεί και να δρα πολιτικά ο ΣΥΡΙΖΑ. Οι όροι αυτοί περιορίζουν απολύτως τη δυνατότητα ανάπτυξής του, αντιτίθενται στη δημοκρατική λειτουργία του και αντιπροσωπευτικότητα, απομονώνουν τη βάση, δηλαδή τον κόσμο των ενεργών αριστερών πολιτών που δρουν ως μέλη του, από τα ηγετικά κλιμάκια του ΣΥΡΙΖΑ. Υποσκάπτουν, δηλαδή, την έννοια της συλλογικότητας, εγκαθιστώντας εκδοχές μιας ιδιότυπης γραφειοκρατικής και αρχηγικής δόμησης.
3. Η δημοκρατική θέσμιση, από αυτήν την άποψη, του ΣΥΡΙΖΑ είναι θεμελιακό στοιχείο ταυτότητας, παραπέμπει στο στρατηγικό σκοπό του σοσιαλισμού με δημοκρατία και ελευθερία και ασκεί έμπρακτη κριτική στους θεσμούς της αυταρχικής συναινετικής δημοκρατίας. Σήμερα, η πολιτική βρίσκεται στα χέρια αρχηγικών αστικών κομμάτων, που λειτουργούν χωρίς ενδιάμεσα σώματα, με αδιαφανή κέντρα και παροπλισμένη την κομματική βάση. Η κρίση του συνδικαλιστικού κινήματος στη χώρα μας, κάνει δύσκολη την ανάδειξη νέων θεσμών άσκησης πολιτικής άμεσα από την κοινωνία, ενώ η μαζικότητα σημαντικών νέων κινημάτων παραμένει ακόμα περιορισμένη. Ένας πολιτικός φορέας της αριστεράς του 21ου αιώνα, επομένως, πρέπει να έρθει σε ρήξη με το σημερινό πολιτικό σύστημα, να ενισχύσει την παραγωγή ανταγωνιστικής πολιτικής στο εσωτερικό και στην κοινωνία. Να εντάσσει στην πολιτική πρωτίστως τις κοινωνικές ομάδες που η κρίση θέτει στο περιθώριο της κοινωνίας και της πολιτικής. Αυτό προϋποθέτει τη συμμετοχή των μελών της σε όλα τα σημαντικά πολιτικά επίδικα. Και το κοινωνικό χάσμα ανάμεσα σε διευθύνοντες και διευθυνόμενους, που χαρακτηρίζει τις εκμεταλλευτικές κοινωνικές σχέσεις, επιδιώκουμε στρατηγικά να κλείσει στο όνομα της ισότητας και της αυτοδιεύθυνσης της κοινωνίας. Κατά μείζονα λόγο παρόμοιο μοντέλο δεν μπορεί να αναπαράγεται μέσα στην ίδια τη δική μας αριστερά.
4. Οι θεσμοί. Οι θεσμοί που αναζητούμε εκκινούν από την υπόθεση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, ως δυνατότητα προπλάσματος της αριστεράς του 21ου αιώνα, δεν αποτελεί οχυρό απέναντι στο λαϊκό κόσμο. Άρα αυτοί πρέπει να διευκολύνουν την επαφή του και τη συμμετοχή του στην κοινωνική κίνηση και τα κινήματα, να είναι οι δυνάμεις του κοινωνικά γειωμένες. Αυτό επιβάλλει, εκτός από τα κλασικά, χαλαρά και ποικίλα οργανωτικά σχήματα, ανοιχτά στα μέλη και την κοινωνία, να εξασφαλίζουν αφ’ ενός τη συμμετοχή όλων των μελών στην παραγωγή της πολιτικής του, αφ’ ετέρου τη συμμετοχή τους στα κινήματα ως προϋπόθεση για να απαντάει το πολιτικό μας σχέδιο και πρόγραμμα στις ανάγκες των λαϊκών τάξεων.
5. Φυσιογνωμικά στοιχεία. Ως δεδομένα στοιχεία που προσδιορίζουν το έδαφος στο οποίο θα εργαστούμε είναι, όσον αφορά την ιδεολογικοπολιτική φυσιογνωμία του, οι ως τώρα διακηρύξεις του, το πρόγραμμά του, οι άμεσοι στόχοι πάλης, επεξεργασίας θεματικών και άλλων επιτροπών, κεντρικές -συλλογικά επεξεργασμένες- παρεμβάσεις ηγετικών στελεχών του, η κοινοβουλευτική δουλειά του κ.ά. Όσον αφορά την οργανωτική του φυσιογνωμία, αυτή είναι η ως τώρα οργανωτική του ανάπτυξη που εκτείνεται σε πολλές περιοχές της χώρας και οι διάφορες επιτροπές του. Με ελάχιστες, όμως, εξαιρέσεις η «βάση» δεν συμμετέχει παρά μόνο σε εκλογικές αναμετρήσεις και εκδηλώσεις. Αυτό συμβαίνει γιατί δεν υπάρχουν οι έννοιες της «οργάνωσης βάσης» και του «μέλους» του ΣΥΡΙΖΑ, με οποιοδήποτε χαρακτήρα. Ούτε οργανωτικοί δίαυλοι επικοινωνίας της Γραμματείας με τις υπάρχουσες συγκροτήσεις του. Με αυτόν τον τρόπο λειτουργώντας ο «κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ» παραμένει ουσιαστικά ανενεργός. Έτσι, φυσιολογικά, η «κοινωνική γείωση» του ΣΥΡΙΖΑ είναι πολύ χαμηλού βαθμού.
6. Η εκπροσώπηση. Ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα του ΣΥΡΙΖΑ παραμένει ο εξαιρετικά χαμηλός βαθμός πλουραλιστικής εκπροσώπησής του στην καθημερινή πολιτική του παρουσία, στην παρουσία του στα ΜΜΕ και στην εκπροσώπησή του στο κοινοβούλιο. Το γεγονός αυτό επιτρέπει να ταυτίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ με το ΣΥΝ, ακυρώνει σε μεγάλο βαθμό τον ενωτικό χαρακτήρα του και αφαιρεί πολύ μεγάλο μέρος της δυναμικής του. Σε αυτό συντελεί σημαντικά και η ουσιαστική ανυπαρξία Γραφείου Τύπου και εκπροσώπου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ και η υποκατάστασή τους από το Γραφείο Τύπου του ΣΥΝ. Περιορισμένος είναι ο πλουραλισμός και με βάση άλλους ποιοτικούς δείκτες όπως άνδρες - γυναίκες, μικρές και μεγάλες ηλικίες, πολιτικά στελέχη και στελέχη από τα κινήματα, στελέχη από το κέντρο και την περιφέρεια. Αυτή η έλλειψη ισορροπίας προκαλεί αλλοιώσεις στη φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ και περιορίζει την επιρροή του.
7. Η προοπτική. Η πολιτικοοργανωτική Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ, που αποφασίστηκε να γίνει στις 27, 28 και 29 Νοεμβρίου 2009, οφείλει να αντιμετωπίσει τολμηρά τα προβλήματα που έχουν ήδη επισημανθεί ή όσα προκύψουν από το διάλογο. Και κυρίως απαιτείται, αυτή τη φορά, να υλοποιηθούν οι αποφάσεις που ήδη είχαν ληφθεί και αυτές που θα πάρει η επικείμενη Συνδιάσκεψη. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να μπει σε φάση πολιτικοοργανωτικής ανασυγκρότησης και ανάκτησης της χαμένης δυναμικής και αξιοπιστίας του. Γι’ αυτό απαιτούνται παρεμβάσεις και αποφάσεις σε συγκεκριμένα ζητήματα όπως:
Πρώτον. Επικαιροποίηση και εμπλουτισμός της Διακήρυξης και του Προγράμματός του με τα νέα στοιχεία που προέκυψαν από την Παγκόσμια Οικονομική Κρίση, την κρίση του καπιταλιστικού συστήματος και την ενίσχυση που αυτή επιφέρει στο κίνημα για την υπέρβασή του, την κρίση αξιών, θεσμών, του δικομματισμού και γενικότερα του πολιτικού συστήματος στην Ελλάδα και το νέο πολιτικό και κοινωνικό τοπίο που διαμορφώνεται μετά το αποτέλεσμα των πρόσφατων εκλογών. Την επεξεργασία του σχεδίου δράσης μας μία περίοδο κρίσιμη, που συνιστά τη δεύτερη μεγάλη ευκαιρία του ΣΥΡΙΖΑ.
Δεύτερον. Συγκρότηση πολιτικοοργανωτικών συλλογικοτήτων - «κυττάρων βάσης» - οργανώσεων σε τοπική και εργασιακή/κλαδική κλίμακα. Με ευέλικτες μορφές που θα διευκολύνουν τη «γνωριμία» και δραστηριοποίηση όλου του δυναμικού στήριξης του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και με σαφή προσδιορισμό των αποφασιστικών και συμβουλευτικών αρμοδιοτήτων τους.
Τρίτον. Καθιέρωση της έννοιας «μέλος» του ΣΥΡΙΖΑ. Με ενεργό συμμετοχή σε όλες τις δραστηριότητές του και στη λήψη και τον έλεγχο εφαρμογής των αποφάσεών του.
Τέταρτον. Ενίσχυση της «κοινωνικής γείωσης» του ΣΥΡΙΖΑ με συγκεκριμένα μέτρα σύνδεσης των οργανώσεων και των μελών του με την κοινωνία και τα προβλήματά της.
Κανόνες λειτουργίας του ΣΥΡΙΖΑ
1. Γενικές Αρχές
Ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί πρωτότυπη μορφή συνεργασίας κομμάτων και οργανώσεων, καθώς και αγωνιστών – αγωνιστριών της αριστεράς, της οικολογίας και των κινημάτων, που δεν ανήκουν σε κάποια οργάνωση, αλλά απευθείας εντάσσονται στον ΣΥΡΙΖΑ και μετέχουν ενεργά στις πολιτικές του δραστηριότητες. Τα μέλη των πολιτικών συλλογικοτήτων, που μετέχουν στις συνελεύσεις και τις δραστηριότητες του ΣΥΡΙΖΑ, λειτουργούν ισότιμα με τα μη ενταγμένα σε πολιτική οργάνωση μέλη του. Η συγκρότηση και η λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ βασίζεται στις αρχές:
* Της ισοτιμίας των συνεργαζόμενων πολιτικών οργανώσεων και των μελών τους.
* Της ομοφωνίας και της συναίνεσης και στην περίπτωση μη επίτευξής τους, της απόφασης με ενισχυμένη πλειοψηφία μελών και συνεργαζόμενων οργανώσεων.
* Της συλλογικής τοποθέτησης σ’ όλα τα επίδικα ζητήματα μετά από δημοκρατική και ελεύθερη συζήτηση και αντιπαραβολή απόψεων.
* Της συλλογικότητας και της αλληλέγγυας ευθύνης στη λειτουργία και τη δράση.
* Του πλουραλισμού στη δημόσια εκπροσώπηση του ΣΥΡΙΖΑ.
* Της ανεμπόδιστης οριζόντιας ανταλλαγής απόψεων και εμπειριών.
* Της διαφάνειας ως ανεμπόδιστης προϋπόθεσης αξιοπιστίας του πολιτικού μας φορέα. Αυτό αφορά όλες του τις δραστηριότητες.
* Της εκλογής με μυστική ψηφοφορία και του ανακλητού των αιρετών επιτροπών και αντιπροσώπων, καθώς και της εναλλαγής στις αιρετές θέσεις.
* Του ορισμού προσδιορισμένου χρόνου θητειών, εναλλαγής, ανακλητότητας και γυναικείας εκπροσώπησης σε όλα τα επίπεδα (όργανα, βουλή, ευρωβουλή).
* Της ποσόστωσης στα όργανα, ούτως ώστε να εξασφαλίζεται η συμμετοχή απ’ όλες τις συνιστώσες και τους ανένταχτους. Για το μεταβατικό αυτό διάστημα μπορεί να τηρείται η ποσόστωση στα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ στην κατεύθυνση συμμετοχής των ανένταχτων, κατά το δυνατό, κατά 1/3 ανένταχτοι, 1/3 μέλη Συνασπισμού και 1/3 των άλλων συνιστωσών.
2. Μέλη του ΣΥΡΙΖΑ - Οργανώσεις
Μέλος του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να είναι καθένας/καθεμιά που κατοικεί στην Ελλάδα ή το εξωτερικό, μόνιμα ή προσωρινά και αποδέχεται το πολιτικό πρόγραμμα και το οργανωτικό πλαίσιο λειτουργίας του ΣΥΡΙΖΑ. Η εγγραφή μέλους γίνεται με την αυτοπρόσωπη παρουσία και δήλωσή του στην Τοπική (κλαδική) Οργάνωση και την απόκτηση κάρτας μέλους. Η ιδιότητα του μέλους συνεπάγεται συμμετοχή στη λειτουργία και την κοινωνική δράση του ΣΥΡΙΖΑ. Ενταγμένοι στην Οργάνωση είναι οι πάντες, ανεξαρτήτως θέσης τους στη δομή του ΣΥΡΙΖΑ.
Οι Τοπικές Οργανώσεις συγκροτούνται με πρωτοβουλία τριών (3) τουλάχιστον ενδιαφερομένων, όπου υπάρχει αυτή η δυνατότητα, και είναι απολύτως ανοιχτές. Η Συνέλευση της Οργάνωσης, που είναι ανοιχτή και συγκαλείται με δημόσιο τρόπο, είναι το ανώτατο όργανό της, αποφασίζει, επιδιώκοντας πρώτα με επιμονή τη συνεννόηση και συναίνεση, για όλα τα θέματα που τις αφορούν στο πλαίσιο των γενικών πολιτικών κατευθύνσεων του ΣΥΡΙΖΑ. Παρεμβαίνουν στα γενικότερα θέματα, συμβάλλοντας στην επεξεργασία της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ και την εφαρμογή της. Ορίζουν αντιπροσώπους για τα σώματα που προβλέπει το οργανωτικό σχήμα του ΣΥΡΙΖΑ.
Η Τοπική Συνέλευση ορίζει Συντονιστική Επιτροπή κοινής αποδοχής (συνεκτίμηση συνιστωσών, διαθεσιμότητας, παρουσίας κ.λπ.). Οι αποφάσεις λαμβάνονται συναινετικά ή, αν αυτό δεν είναι δυνατό, με πλειοψηφία των 2/3 των παρισταμένων μελών και τη σύμφωνη γνώμη των 2/3 των συνιστωσών που μετέχουν στη Συνέλευση.
Σε κάθε Νομό συγκροτούνται νομαρχιακά συντονιστικά που αποτελούνται από εκπροσώπους που ορίζονται με συναίνεση από τις συντονιστικές επιτροπές των τοπικών συνελεύσεων. Τα νομαρχιακά συντονιστικά συνεδριάζουν μια φορά το μήνα και όχι αργότερα από 2 μήνες.
3. Πανελλαδικές Συνδιασκέψεις
Οι Πανελλαδικές Συνδιασκέψεις συγκαλούνται, ως οιονεί συνεδριακά σώματα, τακτικά κάθε χρόνο και έκτακτα από τη Γραμματεία όταν προκύπτουν θέματα πανελλαδικών αποφάσεων ή το ζητήσουν τουλάχιστον 20 Οργανώσεις ή το 15% των μελών του ΣΥΡΙΖΑ.
Αποφασίζουν για όλα τα πολιτικά και οργανωτικά ζητήματα, ή ακόμη και για ειδικά θέματα, με συναίνεση ή με αυξημένες πλειοψηφίες των 2/3. Επικυρώνουν ή εγκρίνουν τα ψηφοδέλτια επικρατείας και των ευρωεκλογών. Ορίζουν, ύστερα από διαβούλευση τη Γραμματεία με συναινετική απόφαση. Οι συμμετέχοντες/ουσες εκλέγονται ή ορίζονται κατά 50% από τις Συνελεύσεις των Οργανώσεων σύμφωνα με τον αριθμό των μελών τους και κατά 50% ορίζονται από τις συνιστώσες με όποια αναλογία οι ίδιες συμφωνήσουν και, πάντως, χωρίς καμιά συνιστώσα να έχει ποσοστό μεγαλύτερο του 50%.
4. Πανελλαδικό Συντονιστικό
Εκτός από τη συγκρότησή του στη βάση, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ανάγκη από τη σύσταση και λειτουργία ενός αντιπροσωπευτικού Πανελλαδικού Συντονιστικού, όπου, με την ευθύνη της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, θα συζητιέται, θα ελέγχεται και σ’ ορισμένα θέματα θ’ αποφασίζεται, με τη συμμετοχή και τη συμβολή εκπροσώπων από όλο το φάσμα του, η πολιτική γραμμή και η πολιτική του παρέμβαση. Συγκαλείται τακτικά από τη Γραμματεία (το αργότερο κάθε 6 μήνες) και έκτακτα όποτε χρειαστεί και όταν το ζητήσουν ικανός αριθμός οργανώσεων του ΣΥΡΙΖΑ ή συλλογικοτήτων. Τη σύνθεσή του και τον τρόπο συγκρότησής του ορίζει η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη. Ως όργανο αντιπροσωπευτικό συντίθεται και αντιπροσωπευτικά όχι μόνο συνιστωσών και ανένταχτων αλλά και περιφερειών.
5. Γραμματεία
Η Γραμματεία συγκροτείται με διαβούλευση και συναίνεση, μέσα όμως σε συγκεκριμένο και υποχρεωτικό πλαίσιο. Οι συνιστώσες δεν υπερβαίνουν τα 2/3 του αριθμού των μελών της. Κάθε μία συνιστώσα έχει τουλάχιστον ένα μέλος και κατ’ εξαίρεση δύο. Συμμετέχει ως κανονικό μέλος ο εκάστοτε Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ. Τα μέλη από τους ανέντακτους προκύπτουν με διαδικασίες που προτείνουν οι ίδιοι στο σώμα, με διαδοχικές προσεγγίσεις - διαβουλεύσεις. Ο αριθμός 21, είναι ένας λειτουργικός αριθμός μελών. Η όλη διαδικασία ανάδειξης της Γραμματείας, τίθεται σε συζήτηση και εγκρίνεται από την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη στην οποία και λογοδοτεί. Η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη επίσης συζητά και για το περιεχόμενο της δουλειάς της Γραμματείας και τις αρμοδιότητές της. Ορίζει συντονιστή/ρια με τετράμηνη θητεία, που εκπροσωπεί το ΣΥΡΙΖΑ δημόσια, Γραφείο Τύπου και Εκπρόσωπο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ. Λαμβάνει πρόνοια για την πλουραλιστική δημόσια εκπροσώπηση και την ισόμετρη εμφάνιση όλων. Διαχειρίζεται τα οικονομικά με τη συγκρότηση Οικονομικής Επιτροπής. Συγκροτεί επίσης επιτροπές και ομάδες εργασίας. Το έργο της υποστηρίζεται από μέλη του ΣΥΡΙΖΑ σε επαγγελματική βάση ή αποσπασμένα.
6. Συμμετοχή στις κινηματικές οργανώσεις
Τα μέλη και οι φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ φροντίζουν στο χώρο όπου εργάζονται ή κατοικούν ή σπουδάζουν να ιδρύονται συνδικαλιστικές, δημοτικές ή άλλες κινήσεις πολιτών ποικίλων αντικειμένων και να συμμετέχουν δραστήρια. Η συμμετοχή τους δεσμεύεται από την αντίληψή μας για την αυτονομία των οργανώσεων και κινημάτων στη λειτουργία τους και στην παρέμβασή τους.
7. Θεματικές Επιτροπές
Ο ρόλος των Θεματικών Επιτροπών στην πανελλαδική οριζόντια δικτύωση των μελών κατά τομέα παρέμβασης, για την επεξεργασία θέσεων, το συντονισμό δράσης και την ανταλλαγή εμπειρίας, είναι σημαντικός. Είναι ανοικτές και συγκροτούνται σε πανελλαδική βάση από μέλη ή φίλους του ΣΥΡΙΖΑ που δηλώνουν διαθεσιμότητα. Εργάζονται κατά αντικείμενο, συνδράμουν το έργο της κοινοβουλευτικής ομάδας και συνεργάζονται με τη Γραμματεία για την παραγωγή και προβολή θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ. Υποστηρίζονται στο έργο τους από μέλη του ΣΥΡΙΖΑ σε επαγγελματική βάση ή αποσπασμένους συντρόφους. Ένας ορισμένος αριθμός μελών τους συμμετέχουν απ΄ ευθείας στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη και το Πανελλαδικό Συντονιστικό.
8. Κοινοβουλευτική Ομάδα
Ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας εκλέγεται από τα μέλη της σε κοινή συνεδρίαση με τα μέλη της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ και η εκλογή του επικυρώνεται από την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη. Η Κ.Ο. συνεργάζεται με τη Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ και τις Θεματικές Επιτροπές, τόσο για τον καθορισμό του επιστημονικού και διοικητικού προσωπικού που την πλαισιώνει όσο και για τη διατύπωση της πολιτικής στα διάφορα θέματα. Δημοσιοποιεί τακτικά το έργο της.
9. Οργανωτική Επιτροπή - Γραφείο
Η ώς τώρα –κυρίως αρνητική– εμπειρία στο ΣΥΡΙΖΑ αναδεικνύει τη δυσκολία να υλοποιηθούν αποφάσεις που παίρνονται, ωστόσο, ομόφωνα. Ιδιαίτερα όταν αφορούν πρωτοβουλίες πανελλαδικές. Τότε προκύπτει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει διαύλους επικοινωνίας με τις οργανώσεις βάσης και ή παραλύει ή καθυστερεί ή «δανείζεται» τους οργανωτικούς μηχανισμούς των συνιστωσών. Αυτό πρέπει να αλλάξει, κυρίως με την καλύτερη συγκρότηση και λειτουργία Οργανωτικής Επιτροπής ή Οργανωτικού Γραφείου καθώς και ειδικών προβλέψεων για τις πολύ μεγάλες πόλεις.
10. Οικονομικά
Τα οικονομικά του ΣΥΡΙΖΑ στηρίζονται στις συνδρομές των μελών του και των φίλων του, στις ετήσιες ή έκτακτες οικονομικές εξορμήσεις, σε εκδηλώσεις και πρακτικές κοινωνικής (μη κερδοσκοπικής) οικονομίας και την κρατική επιχορήγηση. Στη μεταβατική φάση του ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε ώς και το 20% της επιχορήγησης μαζί με το 20% των συνολικών αποζημιώσεων των βουλευτών και ευρωβουλευτών του να συγκροτούν το κεντρικό ταμείο του. Επίσης να υπάρξει πρόνοια για τη διάθεση στο κοινό ταμείο ενός μέρους από την αποζημίωση αποσπασμένων μελών ή άλλων εκλεγμένων σε αιρετές δημόσιες θέσεις. Όλη η διαχείριση γίνεται με διαφάνεια και η διάθεση των πόρων του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και οι αποδέκτες τους, γνωστοποιούνται στα μέλη του. Υπάρχει πρόνοια ώστε μέρος των πόρων να πηγαίνουν στις περιφερειακές οργανώσεις (π.χ. για ανάγκες στέγασης, καμπανιών κ.τ.λ.) όπως επίσης και σε ενίσχυση κοινωνικών δραστηριοτήτων φορέων και ομάδων που ο ΣΥΡΙΖΑ εκτιμά ότι είναι σημαντικές. Η τελική ισορροπία στην κατανομή των πόρων θα πρέπει να αποτρέπει την κατά οποιονδήποτε τρόπο ενίσχυση από μία μόνο συνιστώσα δραστηριοτήτων που αφορούν όλο τον ΣΥΡΙΖΑ.
11. Ισότητα των φύλων
Για την ισότητα των φύλων λαμβάνονται, πρώτ’ απ’ όλα, μέτρα που διευκολύνουν τη συμμετοχή των γυναικών στις διαδικασίες και τη δράση εντός και εκτός ΣΥΡΙΖΑ. Στις επιτροπές και τα όργανα, που προβλέπει το καταστατικό, λαμβάνεται πρόνοια να εκπροσωπούνται οι γυναίκες σε ποσοστό 50% και, πάντως, όχι μικρότερο του 35%. Το ποσοστό του 50% πρέπει να τηρείται στα ψηφοδέλτια και τα ευρωψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ.
Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2009
Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2009
Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2009
Ματ στα εξάρχεια, ναι στην παραπαιδεία, εργασιακός μεσαίωνας
Οι πρώτες κινήσεις της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ...
Η εικόνα περιοχής υπό κατοχή κυριαρχεί τα τελευταία εικοσιτετράωρα σε μεγάλο τμήμα του κέντρου της Αθήνας. Πάνοπλοι αστυνομικοί, οι πιο πολλοί με το δάχτυλο στη σκανδάλη, περιπολούν μέρα νύχτα. Αφορμή η πρόσφατη επίθεση μικρής ομάδας κατά υαλοπινάκων και παρμπριζ αυτοκινήτων σε κεντρικούς δρόμους της πόλης. Αιτία η διαχρονική αντίληψη που επικρατεί στην αστυνομία και την εκάστοτε πολιτική ηγεσία της ότι όσοι συχνάζουν στα Εξάρχεια είναι συνυπεύθυνοι για ό,τι ήθελε συμβεί εκεί.
Γι’ αυτό και αξίζει να τιμωρούνται κάθε φορά. Άλλοτε με την αναγκαστική συμβίωση με τους ένοπλους εκπροσώπους μιας, κρατικής αυτή τη φορά, κατατρομοκράτησης, που μόνο αίσθημα ασφάλειας δεν εμπνέει. Και άλλοτε με τυφλές επιθέσεις «προστασίας των πολιτών» με αθρόες συλλήψεις ανύποπτων θαμώνων σε δρόμους, πεζοδρόμια, ακόμα και μέσα στα καταστήματα, χωρίς αιτία, συχνά και χωρίς οποιαδήποτε δικαιολογία.
Υπάρχουν αρκετοί συμπολίτες μας που πίστεψαν ότι η πρόσφατη μετονομασία του αρμόδιου υπουργείου θα συνεπέφερε και αλλαγή νοοτροπίας, κάποιου είδους εκδημοκρατισμό των σχέσεων «προστάτη» και «προστατευόμενου». Βιάστηκαν μάλλον. Γιατί το πρώτο δείγμα γραφής της νέας -πασοκικής- πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου, τους -και μας- διαβεβαιώνει ότι τίποτε στην ουσία δεν άλλαξε ως προς αυτά.
Η έγνοια και του νέου υπουργού δεν είναι αν θα πάψουν τάχα οι επιθέσεις των μπάχαλων, αν θα ενισχυθεί το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών. Είναι πώς θα καταγραφούν επικοινωνιακά οι αντιδράσεις του. Θα τον κατηγορήσουν ότι αδρανεί ή θα τον παινέψουν ότι «δείχνει πυγμή»; Αυτό δηλοί η συνέχιση της τακτικής των προκατόχων του.
Θα πρέπει, πάντως, να του θυμίσουμε ότι αυτή ακριβώς η τακτική είναι που καλλιέργησε το αίσθημα παντοκρατορίας των δυνάμεων καταστολής στην επίδικη περιοχή και εξέθρεψε με αυτόν τον τρόπο τη δολοφονική ασυδοσία ενός είδους αστυνομικών, που δεν είναι και τόσο σπάνιο, οι οποίοι θεωρούν ότι για την αποτελεσματική «προστασία» του πολίτη, μπορεί να χρειαστεί να φτάσουν ακόμα και στην αφαίρεση της ζωής του. Ότι η διασφάλιση, γενικότερα, των δικαιωμάτων και των ελευθεριών του απαιτεί το δραστικό περιορισμό της ελευθερίας των διπλανών του, και εν τέλει όλων.
Η αντίληψη αυτή δεν είναι προνόμιο όσων ασχολούνται με αυτό που συνηθίζεται να αποκαλείται δημόσια τάξη και ασφάλεια. Είναι διάχυτη σ’ όλες τις πτυχές της ζωής μας. Η συρρίκνωση των ελευθεριών και των δικαιωμάτων είναι γραμμή και στον τομέα της κοινωνικής πολιτικής, αλλά και των εργασιακών σχέσεων.
Για να «διασωθεί» η κοινωνική ασφάλιση, πετσοκόβεται και ενίοτε καταργείται. Για να υπάρχει απασχόληση, καταργείται η μόνιμη και σταθερή εργασία. Για να ανέβει η ανταγωνιστικότητα, καταργείται κάθε δικαίωμα στους χώρους δουλειάς. Για να μην γίνουν απολύσεις, αποβάλλεται η ιδέα της δίκαιης αμοιβής και της πραγματικής αύξησής της με βάση την παραγωγικότητα. Για να «εκσυγχρονιστούμε», επιστρέφουμε στον κοινωνικό και εργασιακό μεσαίωνα. Για να εξασφαλίσουμε την «ελεύθερη οικονομία», πρέπει να υποδουλωθούμε στην «αγορά».
Έχει την παραμικρή διάθεση η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να συγκρουστεί μ’ αυτή τη διάχυτη αντίληψη; Όπου και αν ψάχνουμε, -στα πρώτα της βήματα αλλά και στην ιστορία του κυβερνώντος και αντιπολιτευόμενου ΠΑΣΟΚ- βρίσκουμε μπροστά μας τη λογική της καταστολής. Η λογική της διαχείρισης -και όχι της υπέρβασης- της κρίσης προϋποθέτει την αγνόηση της αιτίας των προβλημάτων. Αρκείται στην κατασταλτική αντιμετώπιση των συμπτωμάτων. Αυτή η πραγματικότητα είναι πολύ σοβαρότερη από την επιφαινόμενη ανάγκη επίδειξης πυγμής.
Η εικόνα περιοχής υπό κατοχή κυριαρχεί τα τελευταία εικοσιτετράωρα σε μεγάλο τμήμα του κέντρου της Αθήνας. Πάνοπλοι αστυνομικοί, οι πιο πολλοί με το δάχτυλο στη σκανδάλη, περιπολούν μέρα νύχτα. Αφορμή η πρόσφατη επίθεση μικρής ομάδας κατά υαλοπινάκων και παρμπριζ αυτοκινήτων σε κεντρικούς δρόμους της πόλης. Αιτία η διαχρονική αντίληψη που επικρατεί στην αστυνομία και την εκάστοτε πολιτική ηγεσία της ότι όσοι συχνάζουν στα Εξάρχεια είναι συνυπεύθυνοι για ό,τι ήθελε συμβεί εκεί.
Γι’ αυτό και αξίζει να τιμωρούνται κάθε φορά. Άλλοτε με την αναγκαστική συμβίωση με τους ένοπλους εκπροσώπους μιας, κρατικής αυτή τη φορά, κατατρομοκράτησης, που μόνο αίσθημα ασφάλειας δεν εμπνέει. Και άλλοτε με τυφλές επιθέσεις «προστασίας των πολιτών» με αθρόες συλλήψεις ανύποπτων θαμώνων σε δρόμους, πεζοδρόμια, ακόμα και μέσα στα καταστήματα, χωρίς αιτία, συχνά και χωρίς οποιαδήποτε δικαιολογία.
Υπάρχουν αρκετοί συμπολίτες μας που πίστεψαν ότι η πρόσφατη μετονομασία του αρμόδιου υπουργείου θα συνεπέφερε και αλλαγή νοοτροπίας, κάποιου είδους εκδημοκρατισμό των σχέσεων «προστάτη» και «προστατευόμενου». Βιάστηκαν μάλλον. Γιατί το πρώτο δείγμα γραφής της νέας -πασοκικής- πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου, τους -και μας- διαβεβαιώνει ότι τίποτε στην ουσία δεν άλλαξε ως προς αυτά.
Η έγνοια και του νέου υπουργού δεν είναι αν θα πάψουν τάχα οι επιθέσεις των μπάχαλων, αν θα ενισχυθεί το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών. Είναι πώς θα καταγραφούν επικοινωνιακά οι αντιδράσεις του. Θα τον κατηγορήσουν ότι αδρανεί ή θα τον παινέψουν ότι «δείχνει πυγμή»; Αυτό δηλοί η συνέχιση της τακτικής των προκατόχων του.
Θα πρέπει, πάντως, να του θυμίσουμε ότι αυτή ακριβώς η τακτική είναι που καλλιέργησε το αίσθημα παντοκρατορίας των δυνάμεων καταστολής στην επίδικη περιοχή και εξέθρεψε με αυτόν τον τρόπο τη δολοφονική ασυδοσία ενός είδους αστυνομικών, που δεν είναι και τόσο σπάνιο, οι οποίοι θεωρούν ότι για την αποτελεσματική «προστασία» του πολίτη, μπορεί να χρειαστεί να φτάσουν ακόμα και στην αφαίρεση της ζωής του. Ότι η διασφάλιση, γενικότερα, των δικαιωμάτων και των ελευθεριών του απαιτεί το δραστικό περιορισμό της ελευθερίας των διπλανών του, και εν τέλει όλων.
Η αντίληψη αυτή δεν είναι προνόμιο όσων ασχολούνται με αυτό που συνηθίζεται να αποκαλείται δημόσια τάξη και ασφάλεια. Είναι διάχυτη σ’ όλες τις πτυχές της ζωής μας. Η συρρίκνωση των ελευθεριών και των δικαιωμάτων είναι γραμμή και στον τομέα της κοινωνικής πολιτικής, αλλά και των εργασιακών σχέσεων.
Για να «διασωθεί» η κοινωνική ασφάλιση, πετσοκόβεται και ενίοτε καταργείται. Για να υπάρχει απασχόληση, καταργείται η μόνιμη και σταθερή εργασία. Για να ανέβει η ανταγωνιστικότητα, καταργείται κάθε δικαίωμα στους χώρους δουλειάς. Για να μην γίνουν απολύσεις, αποβάλλεται η ιδέα της δίκαιης αμοιβής και της πραγματικής αύξησής της με βάση την παραγωγικότητα. Για να «εκσυγχρονιστούμε», επιστρέφουμε στον κοινωνικό και εργασιακό μεσαίωνα. Για να εξασφαλίσουμε την «ελεύθερη οικονομία», πρέπει να υποδουλωθούμε στην «αγορά».
Έχει την παραμικρή διάθεση η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να συγκρουστεί μ’ αυτή τη διάχυτη αντίληψη; Όπου και αν ψάχνουμε, -στα πρώτα της βήματα αλλά και στην ιστορία του κυβερνώντος και αντιπολιτευόμενου ΠΑΣΟΚ- βρίσκουμε μπροστά μας τη λογική της καταστολής. Η λογική της διαχείρισης -και όχι της υπέρβασης- της κρίσης προϋποθέτει την αγνόηση της αιτίας των προβλημάτων. Αρκείται στην κατασταλτική αντιμετώπιση των συμπτωμάτων. Αυτή η πραγματικότητα είναι πολύ σοβαρότερη από την επιφαινόμενη ανάγκη επίδειξης πυγμής.
Παρασκευή 9 Οκτωβρίου 2009
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΚΟΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ
1.Παρά το γεγονός ότι ο δικομματισμός έδειξε αντοχή, το αποτέλεσμα των εκλογών σηματοδοτεί αλλαγή του πολιτικού σκηνικού. Η ΝΔ υπέστη βαριά εκλογική ήττα, η πολιτική της καταδικάστηκε και μπαίνει σε περίοδο κρίσης και καθοριστικών αλλαγών στο ηγετικό της επίπεδο.
Βασική αιτία είναι η αντίδραση μεγάλου μέρους του εκλογικού σώματος στη νεοφιλελεύθερη–αντιλαϊκή πολιτική που ακολούθησαν οι κυβερνήσεις της επί πεντέμισι χρόνια και το διεφθαρμένο, φαύλο και αυταρχικό κράτος που οικοδόμησαν οι κυβερνήσεις της ΝΔ, στο δρόμο που άνοιξαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ.
2.Το ΠΑΣΟΚ είναι ο νικητής των εκλογών με υψηλό εκλογικό ποσοστό, ισχυρή αυτοδυναμία και πολύ μεγάλη διαφορά από τη ΝΔ.
Η ψήφος υπέρ του ΠΑΣΟΚ είχε χαρακτηριστικά θυμού για την πολιτική της ΝΔ και προσδοκίας για μια διαφορετική κυβερνητική πολιτική από την πλευρά του.
Σημαντικά τμήματα των λαϊκών στρωμάτων πίστεψαν ότι το ΠΑΣΟΚ μπορεί να είναι θετική εναλλακτική λύση έναντι της ΝΔ και ψήφισαν, για μια ακόμα φορά, με τη λογική του μικρότερου κακού.
Η ψήφος τους, όμως, είναι ψήφος για αλλαγή πολιτικής.
Αυτή η επιλογή τους ενισχύθηκε και από το γεγονός ότι δεν υπήρχε άλλη εναλλακτική πρόταση για τη διακυβέρνηση της χώρας στην αμέσως επόμενη περίοδο.
Το ΠΑΣΟΚ, ως κυβέρνηση, θα δοκιμαστεί σε πολύ σοβαρά ανοιχτά οικονομικά και κοινωνικά μέτωπα.
Η προηγούμενη κυβερνητική θητεία του, η στάση του ως αξιωματική αντιπολίτευση και οι σοβαρές ασάφειες και μη συγκεκριμένες δεσμεύσεις στο πρόγραμμα και τις προεκλογικές διακηρύξεις και εξαγγελίες του, επιτρέπουν την πρόβλεψη ότι δεν θα διαφοροποιηθεί ουσιαστικά από τις νεοφιλελεύθερες επιλογές, που χαρακτηρίζουν και το δικό τους πρόσφατο πολιτικό παρελθόν.
3.Ανησυχητική είναι η σημαντική αύξηση της δύναμης του ΛΑΟΣ. Σηματοδοτεί μια μετατόπιση τμήματος της Δεξιάς, αλλά και της κοινωνίας, προς συντηρητικότερες και ακραίες δεξιές κατευθύνσεις. Σοβαρή ευθύνη γι’ αυτό φέρει κυρίως η Νέα Δημοκρατία, αλλά και το ΠΑΣΟΚ, που, αντί να αντιπαρατεθούν στις επιλογές του έσπευσαν να αποδεχτούν τη λογική με την οποία απαιτούσε να τεθεί η πολιτική ημερήσια διάταξη.
4.Οι Οικολόγοι –Πράσινοι σημείωσαν εκλογική επιτυχία που, μετά και το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών, τους καταγράφει ως μια υπαρκτή συνιστώσα της πολιτικής ζωής του τόπου.
5.Η Αριστερά διατήρησε ουσιαστικά τις δυνάμεις της, παρουσιάζοντας, όμως, μικρή μείωση στα ποσοστά της.
Δεν μπόρεσε να ωφεληθεί από την αποτυχία και την κατάρρευση της ΝΔ, από την αποτυχία του νεοφιλελεύθερου μοντέλου που οδήγησε στην παγκόσμια οικονομική κρίση.
Ο συνεχιζόμενος κατακερματισμός των δυνάμεών της και η εμμονή του ΚΚΕ να θεωρεί βασικό του αντίπαλο τον ΣΥΡΙΖΑ διευκόλυναν το ΠΑΣΟΚ στην πορεία του προς την εξουσία.
6.Ο ΣΥΡΙΖΑ έδωσε μια σκληρή μάχη, σε πολύ δύσκολες αντικειμενικές και υποκειμενικές συνθήκες, και την κέρδισε. Ήταν μια νίκη του κόσμου του.
Με τη συσπείρωση των δυνάμεών του μετά την προκήρυξη των εκλογών, τον αριστερό προγραμματικό λόγο του, την καλή παρουσία των στελεχών του και την πολύτιμη και αποφασιστική συμβολή των μελών του στην προεκλογική περίοδο, ξεπέρασε σε μεγάλο βαθμό την εσωτερική του κρίση και ανέκτησε μέρος της χαμένης δυναμικής του.
Διαμορφώνονται τώρα καλύτεροι όροι για τη μελλοντική πορεία του ΣΥΡΙΖΑ.
Προϋπόθεση είναι τα προβλήματα που ήδη έχουν επισημανθεί να αντιμετωπιστούν με τόλμη με ανοιχτό ενωτικό πνεύμα, συλλογικότητα και χωρίς κομματικούς ηγεμονισμούς.
Ένα από αυτά τα προβλήματα είναι και το έλλειμμα πλουραλιστικής κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης, που η επίλυσή του στο μέλλον μπορεί να δώσει ώθηση στη δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ.
Η υπεράσπιση της ενότητας του ΣΥΡΙΖΑ και η ανάδειξή του σε ελπίδα για την Αριστερά και την kοινωνία ήταν το μήνυμα που εξέπεμπε ο κόσμος που μας ψήφισε.
7. Η επόμενη περίοδος είναι βέβαιο ότι θα είναι περίοδος σκληρών ταξικών αγώνων και κοινωνικών αγώνων σε όλα τα επίπεδα.
Το συνδικαλιστικό κίνημα, οι δυνάμεις της Αριστεράς, τα πολύμορφα κοινωνικά κινήματα θα δοκιμαστούν για μια ακόμα φορά σε αυτούς τους αγώνες.
Κυρίως σε ό,τι αφορά την κοινή δράση, την αποτελεσματικότητα και την φερεγγυότητά τους.
8.Ο ΣΥΡΙΖΑ, και σε αυτή τη φάση, θα χρειαστεί να παλέψει στις πρώτες γραμμές των ταξικών αγώνων και των αυτόνομων κοινωνικών κινημάτων.
Ως αξιόπιστη αριστερή αντιπολίτευση, εντός και εκτός Βουλής.
Όχι ως ένα στείρο «αντί», αλλά με βάση τις εναλλακτικές του προτάσεις για όλα τα προβλήματα, που τις έχει ενσωματώσει στο συνολικό του Πρόγραμμα, ως κυβέρνηση του δρόμου.
Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να λειτουργήσει και ως καταλύτης για την ενότητα των κοινωνικών κινημάτων και της Αριστεράς.
Με στόχο να αλλάξουν οι σημερινοί συσχετισμοί, να υπάρξουν τομές και ρήξεις με το καπιταλιστικό σύστημα και να προωθηθεί η στρατηγική της συγκρότησης μιας νέας κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας, που θα αποσκοπεί στην ανατροπή του νεοφιλελευθερισμού και θ’ ανοίγει το δρόμο για το σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας.
9. Η ΑΚΟΑ χαιρετίζει τους εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες που συνέβαλαν με τη δράση τους και την ψήφο τους στην εκλογική επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ.
Αθήνα 8 Οκτωβρίου 2009
Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2009
Ανακοίνωση της γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ
Η Κεντρική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ σε σημερινή συνεδρίασή της συζήτησε τα αποτελέσματα των Εθνικών εκλογών της 4ης Οκτωβρίου, ζητήματα λειτουργίας της νέας Κοινοβουλευτικής Ομάδας και θέματα προοπτικής του ΣΥΡΙΖΑ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ
Η Κεντρική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ σε σημερινή συνεδρίασή της συζήτησε τα αποτελέσματα των Εθνικών εκλογών της 4ης Οκτωβρίου, ζητήματα λειτουργίας της νέας Κοινοβουλευτικής Ομάδας, θέματα προοπτικής του ΣΥΡΙΖΑ και σημειώνει τα ακόλουθα:
1. Η Γραμματεία, θέλει πρώτ’ απ’ όλα να ευχαριστήσει θερμά τον κόσμο της Αριστεράς για την στήριξη που έδωσε με την ψήφο του στο ενωτικό εγχείρημα της Ριζοσπαστικής Αριστεράς.
Το αποτέλεσμα των εκλογών κρίνεται ιδιαίτερα θετικό για τον ΣΥΡΙΖΑ και την ενωτική προοπτική του, δεδομένων των δύσκολων συνθηκών, μέσα στις οποίες δόθηκε αυτή η μάχη.
Κύριο χαρακτηριστικό των εκλογών, η συντριβή της Νέας Δημοκρατίας, η οποία δεν αποτελεί ήττα προσώπων, αλλά συντριβή της αντεργατικής και αντιλαϊκής πολιτικής της.
Το ΠΑΣΟΚ κέρδισε, κυρίως, όχι από την πειστικότητα του πολιτικού του σχεδίου, αλλά από τη συντριβή της πολιτικής της Ν.Δ., γεγονός που υπογραμμίζει ότι η πολιτική της νέας κυβέρνησης θα κριθεί από το περιεχόμενό της, χωρίς αυταπάτες και φρούδες ελπίδες. Πολύ γρήγορα θα βρεθεί μπροστά σε έντονα προβλήματα.
Η αντι-ενωτική πολιτική του ΚΚΕ, σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο, φθάνει στα όριά της, κάτι που πρέπει να συνειδητοποιήσει η ηγεσία του, σε όφελος της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, που πλήττονται από τη νεοφιλελεύθερη πολιτική.
Ο ΛΑΟΣ δεν κατάφερε να καρπωθεί μεγάλο μέρος από την κατάρρευση της Ν.Δ., ωστόσο φαίνεται να εδραιώνεται στο πολιτικό σκηνικό, ως μια δύναμη της ακραίας λαϊκιστικής δεξιάς, με τους κινδύνους που αυτό συνεπάγεται.
Οι Οικολόγοι – Πράσινοι, παρότι έμειναν εκτός Βουλής είχαν μια αξιοσημείωτη εκλογική απήχηση. Παραμένει για μας ανοικτό το ζήτημα της Ριζοσπαστικής Οικολογίας.
2. Η πολιτική ταυτότητα του ΣΥΡΙΖΑ, καθορίζεται από την απόκρουση της νεοφιλελεύθερης πολιτικής, το μέτωπο στον δικομματισμό και την προώθηση της ενωτικής προοπτικής μέσα στην Αριστερά και τα κοινωνικά κινήματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα αξιοποιήσει την εκλογική του δύναμη για να κάνει πιο αποτελεσματική την πολιτική του στήριξη στους κοινωνικούς αγώνες, αλλά και για την άσκηση μιας ουσιαστικής και Αριστερής αντιπολίτευσης εντός και εκτός Βουλής, με εναλλακτικές προτάσεις, ενταγμένες στο συνολικό πρόγραμμα του.
Η ισχυρή παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ μέσα στη Βουλή από θέση αριστερής αντιπολίτευσης διεκδικεί όχι μόνο αποδυνάμωση της δικομματικής εναλλαγής και αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών, αλλά κυρίως ενίσχυση της Αριστεράς που αντιστέκεται, διεκδικεί και καταθέτει συγκεκριμένες προτάσεις, με κριτήριο τις ανάγκες της κοινωνίας και των εργαζομένων, την ενεργητική προστασία του περιβάλλοντος, τη δημιουργία μιας κοινωνίας ελεύθερων και ίσων πολιτών και την υπεράσπιση της δημοκρατίας.
3. Η Γραμματεία αποφάσισε, ομόφωνα, να εισηγηθεί στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, την εκλογή του σ. Αλέξη Τσίπρα, στη θέση του Προέδρου της Κ.Ο.
4. Τέλος η Γραμματεία, αποφάσισε την σύγκληση της Οργανωτικής Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης στο τέλος του Νοέμβρη 2009, με θέμα την πολιτική και οργανωτική ανασυγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ.
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ
Η Κεντρική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ σε σημερινή συνεδρίασή της συζήτησε τα αποτελέσματα των Εθνικών εκλογών της 4ης Οκτωβρίου, ζητήματα λειτουργίας της νέας Κοινοβουλευτικής Ομάδας, θέματα προοπτικής του ΣΥΡΙΖΑ και σημειώνει τα ακόλουθα:
1. Η Γραμματεία, θέλει πρώτ’ απ’ όλα να ευχαριστήσει θερμά τον κόσμο της Αριστεράς για την στήριξη που έδωσε με την ψήφο του στο ενωτικό εγχείρημα της Ριζοσπαστικής Αριστεράς.
Το αποτέλεσμα των εκλογών κρίνεται ιδιαίτερα θετικό για τον ΣΥΡΙΖΑ και την ενωτική προοπτική του, δεδομένων των δύσκολων συνθηκών, μέσα στις οποίες δόθηκε αυτή η μάχη.
Κύριο χαρακτηριστικό των εκλογών, η συντριβή της Νέας Δημοκρατίας, η οποία δεν αποτελεί ήττα προσώπων, αλλά συντριβή της αντεργατικής και αντιλαϊκής πολιτικής της.
Το ΠΑΣΟΚ κέρδισε, κυρίως, όχι από την πειστικότητα του πολιτικού του σχεδίου, αλλά από τη συντριβή της πολιτικής της Ν.Δ., γεγονός που υπογραμμίζει ότι η πολιτική της νέας κυβέρνησης θα κριθεί από το περιεχόμενό της, χωρίς αυταπάτες και φρούδες ελπίδες. Πολύ γρήγορα θα βρεθεί μπροστά σε έντονα προβλήματα.
Η αντι-ενωτική πολιτική του ΚΚΕ, σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο, φθάνει στα όριά της, κάτι που πρέπει να συνειδητοποιήσει η ηγεσία του, σε όφελος της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, που πλήττονται από τη νεοφιλελεύθερη πολιτική.
Ο ΛΑΟΣ δεν κατάφερε να καρπωθεί μεγάλο μέρος από την κατάρρευση της Ν.Δ., ωστόσο φαίνεται να εδραιώνεται στο πολιτικό σκηνικό, ως μια δύναμη της ακραίας λαϊκιστικής δεξιάς, με τους κινδύνους που αυτό συνεπάγεται.
Οι Οικολόγοι – Πράσινοι, παρότι έμειναν εκτός Βουλής είχαν μια αξιοσημείωτη εκλογική απήχηση. Παραμένει για μας ανοικτό το ζήτημα της Ριζοσπαστικής Οικολογίας.
2. Η πολιτική ταυτότητα του ΣΥΡΙΖΑ, καθορίζεται από την απόκρουση της νεοφιλελεύθερης πολιτικής, το μέτωπο στον δικομματισμό και την προώθηση της ενωτικής προοπτικής μέσα στην Αριστερά και τα κοινωνικά κινήματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα αξιοποιήσει την εκλογική του δύναμη για να κάνει πιο αποτελεσματική την πολιτική του στήριξη στους κοινωνικούς αγώνες, αλλά και για την άσκηση μιας ουσιαστικής και Αριστερής αντιπολίτευσης εντός και εκτός Βουλής, με εναλλακτικές προτάσεις, ενταγμένες στο συνολικό πρόγραμμα του.
Η ισχυρή παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ μέσα στη Βουλή από θέση αριστερής αντιπολίτευσης διεκδικεί όχι μόνο αποδυνάμωση της δικομματικής εναλλαγής και αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών, αλλά κυρίως ενίσχυση της Αριστεράς που αντιστέκεται, διεκδικεί και καταθέτει συγκεκριμένες προτάσεις, με κριτήριο τις ανάγκες της κοινωνίας και των εργαζομένων, την ενεργητική προστασία του περιβάλλοντος, τη δημιουργία μιας κοινωνίας ελεύθερων και ίσων πολιτών και την υπεράσπιση της δημοκρατίας.
3. Η Γραμματεία αποφάσισε, ομόφωνα, να εισηγηθεί στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, την εκλογή του σ. Αλέξη Τσίπρα, στη θέση του Προέδρου της Κ.Ο.
4. Τέλος η Γραμματεία, αποφάσισε την σύγκληση της Οργανωτικής Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης στο τέλος του Νοέμβρη 2009, με θέμα την πολιτική και οργανωτική ανασυγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)