ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΜΠΡΗΣΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΗΝ ΕΒΡΑΪΚΗ ΣΥΝΑΓΩΓΗ


Στις 6 Γενάρη ,άγνωστοι αποπειράθηκαν να κάψουν την συναγωγή που βρίσκεται στην παλιά πόλη στα Χανιά, αφήνοντας την υπογραφή τους με το πέταγμα σαπουνιών .

Την Παρασκευή 15 Γενάρη το βράδυ ,έγινε και δεύτερη απόπειρα εμπρησμού της Εβραϊκής Συναγωγής ,αυτή την φορά προκαλώντας πολύ σοβαρότερες καταστροφές.

Είναι δύσκολο να μην συνδέσει ο κάθε ένας μας ,τις δύο επιθέσεις που έγιναν στη Συναγωγή μεταξύ τους ,καθώς και με την απόπειρα εμπρησμού στο Κοινωνικό Στέκι –Στέκι Μεταναστών και τις δολοφονικές επιθέσεις σε μετανάστες και Έλληνες αντιρατσιστές .

Οι εμπρηστικές επιθέσεις σε θρησκευτικούς χώρους λατρείας και σε κτίρια που στεγάζονται συλλογικότητες φιλλομεταναστευτικές , είναι εμπρησμοί ενάντια στη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.

Για μια ακόμα φορά ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΟΥΜΕ τις φασιστικές –τραμπούκικες επιθέσεις

που συμβαίνουν στα Χανιά.. Και φασιστική είναι κάθε βίαιη ενέργεια (ανεξάρτητα αν υπογράφεται ή όχι) που χτυπάει τους «ξεχασμένους της κοινωνίας»,θρησκευτικούς χώρους ,ανθρώπους με κριτήριο τον τόπο καταγωγής και το χρώμα τους.

Απέναντι στην φασιστική τρομοκρατία εμείς προτάσσουμε τις δράσεις μας και την επιμονή μας τα Χανιά να απαλαγούν από αυτά τα φαινόμενα φασιστικής βίας.

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΣΤΕΚΙ – ΣΤΕΚΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

Η ΑΙΓΥΠΤΟΣ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ, ΣΤΟΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟ ΤΗΣ ΓΑΖΑΣ

Το σιδηρούν τείχος


Την Πρωτοχρονιά 1.400 αλληλέγγυοι στον Παλαιστινιακό λαό, που βρίσκεται αποκλεισμένος στη Λωρίδα της Γάζας, επιχείρησαν να διαδηλώσουν στην Αίγυπτο. Ωστόσο, η αιγυπτιακή κυβέρνηση απαγόρευσε την είσοδό τους στη Γάζα, μέσω Αιγύπτου κρατώντας στάσιμα τα λεωφορεία στο Κάιρο και αναγκάζοντάς τους, να επιστρέψουν άπραγοι. Ύστερα από διαπραγματεύσεις, αστυνομική καταστολή και πολιτική διπλωματία επετράπη η είσοδος στη Γάζα σε 100 από τους διαδηλωτές. Ο Γιούρι Άβνερυ επιχειρεί να ερμηνεύσει πολιτικά τη στάση της Αιγύπτου. Δημοσιεύουμε σήμερα απόσπασμα άρθρου του για την «συνεργία της Αιγύπτου στον εγκληματικό αποκλεισμό της Γάζας», όπως ο ίδιος αναφέρει.


Του
Γιούρι Άβνερυ*


(…) Μπορεί ορισμένοι να αναρωτιούνται για ποιο λόγο συμμετέχει η Αίγυπτος στον αποκλεισμό της Λωρίδας της Γάζας.
Ο αποκλεισμός ξεκίνησε πολύ πριν τον Πόλεμο της Γάζας, μετατρέποντας την Λωρίδα στη «μεγαλύτερη φυλακή επί γης». Ο αποκλεισμός αφορά τα πάντα εκτός από τις αναγκαίες ιατροφαρμακευτικές προμήθειες και τον εφοδιασμό τροφίμων. Ο γερουσιαστής Τζον Κέρυ, δήλωσε σοκαρισμένος όταν ενημερώθηκε ότι ο αποκλεισμός αφορά ακόμα και τα μακαρόνια -ο Ισραηλινός στρατός ανήγαγε τα μακαρόνια σε είδος πολυτελείας. Ο αποκλεισμός περιλαμβάνει εξοπλισμό κτιρίων μέχρι και σχολικά βιβλία. Εκτός από ελάχιστες περιπτώσεις, κανείς δεν μπορεί να περάσει από τη Λωρίδα της Γάζας στο Ισραήλ ή στη Δυτική Όχθη, ούτε το αντίστροφο.
Ωστόσο, το Ισραήλ ελέγχει μόνο τις τρεις εισόδους της Λωρίδας. Τα βόρεια και ανατολικά σύνορα έχουν αποκλειστεί από τον Ισραηλινό στρατό. Τα δυτικά από το Ισραηλινό ναυτικό. Τα νότια σύνορα, ελέγχονται από την Αίγυπτο. Γι’ αυτό ο αποκλεισμός θα ήταν ανύπαρκτος χωρίς την αιγυπτιακή συμμετοχή.
Φαινομενικά, αυτή η στάση δεν βγάζει νόημα. Η Αίγυπτος, αυτοπροσδιορίζεται ως ηγέτης του Αραβικού κόσμου. Είναι η πιο δημοφιλής χώρα, που βρίσκεται στο κέντρο του Αραβικού κόσμου. Πριν 50 χρόνια, ο πρόεδρος της Αιγύπτου, Γκαμάλ Άμπντελ Νασέρ, ήταν το ίνδαλμα των Αράβων, και κυρίως των Παλαιστινίων. Πώς μπορεί η Αίγυπτος να συνεργάζεται με τον «σιωνιστικό εχθρό», όρος που χρησιμοποιούν οι Αιγύπτιοι για το Ισραήλ, παραδίδοντάς τους 1,5 εκατομμύρια Άραβες στα πόδια τους;
Μέχρι πρόσφατα η αιγυπτιακή κυβέρνηση έμμενε σε μία λύση που αποτελεί χαρακτηριστικό της 6.000 ετών δαιμόνιας πολιτικής της. Συμμετείχε στον αποκλεισμό, κάνοντας τα στραβά μάτια στα εκατοντάδες τούνελ που σκάβονταν στα σύνορα, από όπου τροφοδοτούσαν καθημερινά τον παλαιστινιακό λαό (σε εξωφρενικές τιμές και με υψηλά κέρδη για τους αιγύπτιους μεγαλέμπορους), παρέχοντάς τους και όπλα. Επέτρεπαν ακόμα σε όποιον ήθελε να περάσει -από ακτιβιστές της Χαμάς μέχρι νύφες.
Αυτό, ωστόσο, πρόκειται να αλλάξει. Η Αίγυπτος ξεκίνησε να χτίζει ένα σιδηρούν τείχος -κυριολεκτικά- σε όλο το μήκος των συνόρων της Γάζας, καλύπτοντας τα τούνελ με σιδερένιες ασπίδες. Αυτό εν τέλει θα πνίξει όλους τους κατοίκους της Γάζας.
Όταν ο ακραίος σιωνιστής, Βλαντιμίρ Ζαμποντίνσκι, έγραψε πριν από 80 χρόνια για την ανέγερση ενός «Σιδηρούν τείχους» εναντίον των Παλαιστινίων, δεν φανταζόταν ότι θα το έχτιζαν τελικά οι Άραβες.

Γιατί το έκαναν;

Υπάρχουν αρκετές ερμηνείες. Οι κυνικοί καταδεικνύουν το γεγονός ότι η αιγυπτιακή κυβέρνηση εισπράττει κάθε χρόνο μία υπέρογκη αμερικάνικη επιχορήγηση -ύψους σχεδόν δυο εκατομμυρίων δολαρίων- μία ευγενική χειρονομία του Ισραήλ. Η επιχορήγηση ξεκίνησε ως επιβράβευση για την συνθήκη ειρήνης μεταξύ Αιγύπτου και Ισραήλ. Το ισραηλινό λόμπυ του αμερικάνικου κογκρέσο μπορεί να τη σταματήσει ανά πάσα στιγμή.
Άλλοι, πάλι, θεωρούν ότι ο Μουμπάρακ φοβάται τη Χαμάς, η οποία εμφανίστηκε αρχικά ως παλαιστινιακό παρακλάδι των Αδερφών Μουσουλμάνων, αντιτιθέμενο στο αυταρχικό καθεστώς. Ο άξονας Κάιρο -Ριγιάντ-Αμμάν-Ραμμάλα ισορροπεί ενάντια στον άξονα Δαμασκού-Γάζας που συνεργάζεται με τον άξονα Τεχεράνη-Χεζμπολάχ. Πολλοί πιστεύουν ότι ο Μαχμουντ Αμπάς προσπαθεί να σφίξει τον κλοιό στη Γάζα, προκειμένου να βλάψει τη Χαμάς.
Ο Μουμπάρακ είναι εξοργισμένος με τη Χαμάς, η οποία αρνείται να υποταχτεί σε αυτόν. Όπως και οι προκάτοχοί του, απαιτεί από τους Παλαιστίνιους, να υπακούσουν στις εντολές του. Ο πρόεδρος Αμνταλ Νάσσερ ήταν θυμωμένος με την Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (ΟΑΠ) -μία οργάνωση που ιδρύθηκε από τον ίδιο για να εξασφαλίσει τον αιγυπτιακό έλεγχο των Παλαιστινίων, και η οποία ξέφυγε του ελέγχου του όταν ανέλαβε ο Γιάσερ Αραφάτ. Ο πρόεδρος Ανουαρ Σαντάτ θύμωσε με την ΟΑΠ επειδή απέρριψε την συμφωνία του Καμπ Ντέιβιντ, η οποία υποσχόταν στους Παλαιστίνιου «αυτονομία». Πως τολμούν οι Παλαιστίνιοι, ένας μικρός καταπιεσμένος λαός, να αρνείται την «συμβουλή» του Μεγάλου Αδελφού;
Όλες αυτές οι ερμηνείες φαίνονται λογικές, ωστόσο η συμπεριφορά της αιγυπτιακής κυβέρνησης, συνεχίζει να εκπλήσσει. Ο αιγυπτιακός αποκλεισμός της Γάζας εξοντώνει 1,5 εκατομμύρια ψυχές, άντρες και γυναίκες, ηλικιωμένους και παιδιά, οι περισσότερες των οποίων δεν είναι μέλη της Χαμάς. Και το κάνει απροκάλυπτα, μπροστά στα έκπληκτα μάτια εκατομμυρίων Αράβων και ενός και ενός τετάρτου δισεκατομμυρίων Μουσουλμάνων. Στην Αίγυπτο, εκατομμύρια πολιτών δηλώνουν ντροπιασμένοι από τη συμμετοχή της χώρας τους στην εξαθλίωση των συνανθρώπων τους.

Δεν έχει άλλη επιλογή

Είναι μία επικίνδυνη πολιτική. Γιατί την ακολουθεί ο Μουμπαρακ; Η πραγματική απάντηση είναι, πιθανότατα, γιατί δεν έχει άλλη επιλογή.
Η Αίγυπτος είναι μία περήφανη χώρα. Όποιος έχει ζήσει εκεί, γνωρίζει ότι ακόμα και ο πιο φτωχός αιγύπτιος, είναι εθνικά περήφανος και προσβάλλεται όταν η εθνική τους αξιοπρέπεια θίγεται. Αυτό φάνηκε και πριν από λίγες βδομάδες, όταν η Αίγυπτος έχασε σε ποδοσφαιρικό αγώνα από την Αλγερία, και συμπεριφερόταν σαν να έχασε τον πόλεμο.
«Αναλογιστείτε ότι από την κορυφή αυτών των πυραμίδων, σας κοιτούν εδώ και 40 αιώνες», είπε ο Ναπολέων στους στρατιώτες του, την παραμονή της μάχης με το Κάιρο. Κάθε αιγύπτιος συναισθάνεται ότι 6.000 -κάποιοι λένε 8.000- χρόνια ιστορίας ελέγχουν κάθε τους κίνηση.
Αυτό το βαθύ συναίσθημα είναι αντικρουόμενο με την πραγματικότητα, αφού η κατάσταση συνεχώς επιδεινώνεται. Η Σαουδική Αραβία έχει μεγαλύτερη επιρροή, το μικροσκοπικό Ντουμπάι έχει μετατραπεί σε διεθνές οικονομικό κέντρο, το Ιράν αποκτά όλο και μεγαλύτερη δύναμη. Αντιθέτως με το Ιράν, όπου οι αγιατολάχ καλούν τα ζευγάρια να περιοριστούν στα δυο παιδιά, το ποσοστό γεννήσεων στην Αίγυπτο κατασπαράζει τα πάντα, καταδικάζοντας την χώρα στη φτώχεια.
Στο παρελθόν, η Αίγυπτος είχε καταφέρει να ισορροπήσει την εσωτερική της αδυναμία με επιτυχίες στο εξωτερικό. Η παγκόσμια κοινότητα θεωρούσε την Αίγυπτο ως τον ηγέτη του Αραβικού κόσμου, και την αντιμετώπιζε ανάλογα. Όχι πια.
Η Αίγυπτος βρίσκεται σε δυσχερή θέση. Γι’ αυτό ο Μουμπαρακ δεν έχει άλλη επιλογή από το να ακολουθήσει τις επιταγές των ΗΠΑ, οι οποίες ουσιαστικά είναι οι επιταγές του Ισραήλ. Αυτή είναι η πραγματική ερμηνεία για τη συμμετοχή της στον αποκλεισμό.
Ομολογώ ότι συμπάθησα πολύ όσους συνάντησα στα ταξίδια μου στην Αίγυπτο. Ο «άνθρωπος του δρόμου» είναι πολύ φιλόξενος. Η μεταξύ τους συμπεριφορά αποπνέει ηρεμία, χωρίς επιθετικότητα και με αίσθηση του χιούμορ. Ακόμα και οι πιο φτωχοί είναι αξιοπρεπείς παρά τις συνθήκες εξαθλίωσης που βιώνουν. Ποτέ δεν τους άκουσα να παραπονιούνται. Σε όλα τα χιλιάδες χρόνια ιστορίας τους, οι αιγύπτιοι δεν έχουν ξεσηκωθεί περισσότερο από τρεις ή τέσσερις φορές.
Αυτή η κληρονομιά έχει και την αρνητική της πλευρά. Όταν επαναπαύονται σε αυτή, εμποδίζεται η οικονομική, κοινωνική και πολιτική εξέλιξη.
Φαίνεται ότι οι αιγύπτιοι είναι έτοιμοι να δεχτούν τα πάντα. Από τους αρχαίους Φαραώ, μέχρι τον σημερινό, οι αιγύπτιοι ελάχιστα αντιστάθηκαν στις εντολές τους. Αλλά ίσως έρθει η μέρα που η εθνική περηφάνια θα ξεπεράσει την υπομονή τους.
Ως Ισραηλινός διαμαρτύρομαι ενάντια στον Ισραηλινό αποκλεισμό. Αν ήμουν Αιγύπτιος θα διαμαρτυρόμουν ενάντια στον αιγυπτιακό αποκλεισμό. Ως πολίτης του κόσμου διαμαρτύρομαι και για τους δυο.

*Ο Γ. Άβνερυ είναι Ισραηλινός δημοσιογράφος, συγγραφέας και ειρηνιστής ακτιβιστής.

Μετάφραση από την εφημερίδα
“Counterpunch” Ιωάννα Δρόσου

ΕΠΙΚΛΗΣΗ ΤΗΣ «ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑΣ» ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΑΠΟΔΟΘΕΙ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ

Το μετέωρο βήμα της ελληνικής δεξιάς


Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ σύμφωνα με τις οργανώσεις των μεταναστών έκανε ένα θολό βήμα, αλλά ακόμα και σε αυτό το επίπεδο, δέχεται πυρά από συντηρητικούς και ακροδεξιούς κύκλους προκειμένου να αποσύρει τις προτάσεις. Η ΝΔ βέβαια, δεν ταυτίζεται με τις πολιτικές πρωτοβουλίες του άλλου ετέρου της πολυκατοικίας, το ΛΑΟΣ. Τα επιχειρήματα, όμως, στελεχών της ΝΔ και του ΛΑΟΣ εντάσσονται σε μια άκρως συντηρητική αντίληψη. Η ιθαγένεια δεν αποδίδεται σύμφωνα με αυτούς, μέσα από την παιδεία και τον πολιτισμό, ή το πολιτικό πρότυπο που προβάλλει μια κοινωνία, αλλά αποκτάται με βάση την γλώσσα, το ικανοποιητικό βιωτικό επίπεδο και τα έσοδά του. Στην Ελλάδα παρά το αρχικά θετικό βήμα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ σχετικά με την επίλυση χρόνιων προβλημάτων, κυρίως όσον αφορά την απόκτηση ιθαγένειας ή την παροχή πολιτικών δικαιωμάτων, το ρεύμα που αντιδρά χωρίς να είναι μεγάλο φαίνεται να διαχέεται σε όλα τα μήκη και πλάτη του πολιτικού μας συστήματος. Μπορεί σήμερα, να εκτιμήσει κανείς ότι οι τοποθετήσεις κατά τη διάρκεια της δημόσιας διαβούλευσης του ΥΠΕΣ, και παρά την οργανωμένη και συστηματική αντίδραση τμήματος της κοινωνίας, πέτυχε ακριβώς να φανεί πολλαπλάσιο των πραγματικών του διαστάσεων.
Η ΝΔ δια του προέδρου της Αντώνη Σαμαρά τόσο με τη δημόσια τοποθέτησή του, όσο και με το πιο αναλυτικό υπόμνημα που έστειλε στον Γιάννη Ραγκούση, δείχνει να ακολουθεί το ΛΑΟΣ στην υπερσυντηρητική του δημαγωγία. Με λανθασμένες επισημάνσεις, όπως λόγου χάρη, το ότι η χώρα μας αντιμετωπίζει οξύ πρόβλημα ανεξέλεγκτης εισροής παράνομων μεταναστών σε αντίθεση με τις άλλες χώρες της ΕΕ, ή ότι οι μετανάστες δεν αποκτούν δικαίωμα ψήφου στις ευρωπαϊκές χώρες ή η χρήση του επιχειρήματος του προέδρου της αξιωματικής αντιπολίτευσης ότι η απόκτηση ιθαγένειας αποδίδεται σε αυτές τις χώρες με πολύ αυστηρούς όρους.
Με ακραίου τύπου διατυπώσεις όπως ότι «οι ρυθμίσεις του ΠΑΣΟΚ διευκολύνουν την είσοδο μεταναστών παράνομα στη χώρα», ή με αμφιλεγόμενα ρατσιστικού χαρακτήρα υπονοούμενα όπως ότι «οι Έλληνες είναι λαός και δεν είναι πληθυσμός». Στην επιστολή -υπόμνημα που έστειλε στο ΥΠΕΣ είναι ακόμα πιο αποκαλυπτικός όταν υποστηρίζει πώς θα ψηφίσει το δικαίωμα ψήφου των ομογενών όχι όμως του αντίστοιχου δικαιώματος των μεταναστών ή ότι θα αποσύρει το νόμο μόλις ανέλθει στην εξουσία. Η άλλη πλευρά της πολυκατοικίας, ο Καρατζαφέρης, δεν άργησε να αποδώσει τα εύσημα στη στάση του Αν. Σαμαρά, τονίζοντας: «χαίρομαι που έστω και καθυστερημένα, ο πρόεδρος της ΝΔ άκουσε την παρότρυνσή μου από το βήμα του Κοινοβουλίου. Η απόφαση του αυτή εναρμονίζεται πλήρως με τους οπαδούς του, που έχουν ήδη υπογράψει υπέρ της διενέργειας δημοψηφίσματος, ως πρωτοβουλία του ΛΑΟΣ». Προς το παρόν η εκτίμηση του Καρατζαφέρη δεν επαληθεύεται, καθώς οι υπογραφές που έχουν συγκεντρωθεί από τον ΛΑΟΣ και ακόμα δύο οργανώσεις της ακροδεξιάς, μέχρι τώρα είναι πολύ λιγότερες των προσδοκιών των συντελεστών της πρωτοβουλίας αφού δεν ξεπερνούν τις 524 υπογραφές.
Η ΝΔ με αυτή τη θέση φαίνεται να επιχειρεί να ψαρεύσει στα θολά νερά της ελληνικής κοινωνίας διευρύνοντας το μέχρι σήμερα αρκετά περιορισμένο ακροατήριο της. Αυτό το παιχνίδι κυριαρχίας στο πλαίσιο της πολυκατοικίας φαίνεται να το έχει ανοίξει πρώτος ο Καρατζαφέρης χωρίς όμως να είναι σε θέση να το συνεχίσει με επιτυχία. Η ΝΔ παρά τη θέση του προέδρου της δεν παρουσιάζεται συμπαγής στην αντιμετώπιση του θέματος.
Όπως σημείωνει ο Δ. Χριστόπουλος, απαντώντας σε αυτές τις φωνές, αν και τους στερούμε μέχρι σήμερα,το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι, τους ζητούμε να τηρούν την νομοθεσία που ψηφίζεται στο κοινοβούλιο, χωρίς να είναι σε θέση να εκλεγούν βουλευτές. Ο πρώην υπουργός δικαιοσύνης της ΝΔ, Σ. Χατζηγάκης διατυπώνει μια διαφορετική κατεύθυνση αντιμετώπισης του προβλήματος, καθώς προκρίνει την ανάγκη μέθεξης των μεταναστών στα ελληνικά παιδευτικά και πολιτισμικά πρότυπα «οικεία βουλήσει», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει. Και αυτό το βήμα, όμως, είναι αρκετά μετέωρο διότι η διάθεσή του δεν είναι να δώσει λύση σε ένα πρόβλημα ανθρωπιστικού τύπου, αλλά για εισπρακτικούς λόγους, αφού θα ενταχθούν στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης και θα το ενισχύσουν, σημαντικός βέβαια λόγος αλλά όχι αρκετός.

Στάθης Κουτρουβίδης

ΑΚΟΑ Οι ιστορικές συνθήκες επιβάλλουν κρίσιμες αποφάσεις

Η κατάθεση του Προγράμματος Σταθερότητας στη Βουλή επισφραγίζει τη διαμορφούμενη άποψη ότι η πολιτική της κυβέρνησης είναι η πιο σκληρή αντιλαϊκή πολιτική της περιόδου της μεταπολίτευσης. Στο έδαφος των σοβαρών προβλημάτων που ήδη είχε η οικονομία πριν την κρίση -προβλημάτων, καρπών της πολιτικής του δικομματισμού- οι συντηρητικές νεοφιλελεύθερης έμπνευσης απόψεις του ΠΑΣΟΚ για την αντιμετώπισή της, συναντούν τις ακραίες νεοφιλελεύθερες απόψεις της ΕΕ συνδιαμορφώνοντας ένα σύνολο μέτρων που καταδικάζουν την οικονομία στην ύφεση και την κοινωνία σε αφόρητη φτώχεια.

Εκτός από τις συνέπειες κατά τη διάρκεια υλοποίησης αυτής της πολιτικής τρομάζει κανείς περισσότερο από τη ζοφερή πραγματικότητα που θα προκύψει στο τέλος του πειράματος. Πρόκειται για μια χειροτέρευση βάθους και μακράς διάρκειας για τη μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας. Ήδη ο αρμόδιος υπουργός μας μιλά, για ένα εκατομμύριο ανέργους που θα προκύψουν σχεδόν άμεσα.
Προέχει αυτή τη στιγμή να κινητοποιηθεί και να αξιοποιηθεί κάθε διαθέσιμη δύναμη -πολιτική, κοινωνική και επιστημονική- χωρίς κανέναν αποκλεισμό, για να αποκρουστεί και να ηττηθεί αυτή η πολιτική. Για να προστατευθούν οι κατακτήσεις των λαϊκών τάξεων. Να επιτευχθούν νίκες, έστω και μικρές. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η κατεξοχήν δύναμη της Αριστεράς που έχει και την πολιτική βούληση και την εμπειρία για να συμβάλλει στην οργάνωση αυτών των αγώνων. Αυτή είναι εξάλλου και η εντολή που έχει, όχι μόνο απ’ όσους τον ψήφισαν αλλά και όσους προσδοκούν απ’ τη δράση του. Σ’ αυτή την εντολή είμαστε απολύτως δεσμευμένοι.
Ο ΣΥΡΙΖΑ για να εκπληρώσει αυτή την εντολή επεξεργάζεται κατ΄ αρχήν την πολιτική του, τις θέσεις και τις προτάσεις του. Έχει τη σταθερή κατεύθυνσή του και τα μέτωπά του και απέναντι στις προσπάθειες για να υπάρξουν κεντροαριστερές λύσεις και σ’ αυτές που προπαγανδίζουν κλίμα συναίνεσης και εθνικής συνεννόησης. Η τελευταία παρέμβαση του Λεωνίδα Κύρκου αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα εμμονής σε μια τέτοια κατεύθυνση. Κάτι τέτοιο, είναι σαφές, ότι αποβλέπει στη θωράκιση της νεοφιλελεύθερης πολιτικής της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, απέναντι στις κοινωνικές αντιδράσεις που καθημερινά θα γίνονται οξύτερες και δυναμικότερες. Κανείς δεν μπορεί και δεν πρέπει να ξεγελαστεί ή να ολιγωρήσει. Ακόμη περισσότερο κανείς δεν έχει το δικαίωμα με τις προτάσεις ή τις πρωτοβουλίες του να διαθλάσει και ακόμη χειρότερα να προκαλέσει ρήγματα στην πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ. Μια πολιτική που αποφασίζεται άλλωστε δημοκρατικά. Ιδιαίτερα όταν αυτά τα ρήγματα προέρχονται από το εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα από στελέχη του που έχουν επιφορτιστεί να μας εκπροσωπούν δημόσια, τότε βρισκόμαστε μπροστά σε μια σοβαρή παραβίαση και μια θεσμική αντινομία που πρέπει να αρθεί. Για να σταματήσει επιτέλους η σύγχυση που προκαλείται για την πολιτική μας και που ζημιώνει υπονομεύοντας την προοπτική.
Η ΑΚΟΑ εργάστηκε σκληρά για την επιτυχία της πρόσφατης Συνδιάσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ και χαιρέτησε τις αποφάσεις της. Είμαστε, ωστόσο, πολύ ανήσυχοι για την εξαιρετικά αργή πορεία υλοποίησής τους, που στοιχίζει στην αξιοπιστία και στην αποτελεσματικότητά του. Πρόκειται για καθυστερήσεις που οφείλονται σε αδράνειες αλλά και εμπόδια που συναντά στο εσωτερικό του, ιδίως από την Ανανεωτική Πτέρυγα. Οι ιστορικές συνθήκες επιβάλλουν κρίσιμες αποφάσεις για όλους. Ο Συνασπισμός οφείλει να άρει και μάλιστα άμεσα τις αντιφάσεις και τις αιτίες που στο όνομα αδιέξοδων ισορροπιών και με συνολική ευθύνη της ηγεσίας του περιορίζουν τη συμβολή του στο κοινό μας εγχείρημα. Όλες μαζί οι οργανώσεις, που συνέβαλαν στην ύπαρξη του ΣΥΡΙΖΑ οφείλουν να επενδύσουν αποφασιστικά στη λειτουργία και δράση του κοινού και με δυναμική ενωτικού σχήματος και όχι στα αυτοτελή και με περιορισμένο ορίζοντα σχέδια, ανάπτυξής τους. Επικαλούμαστε την υποχρέωση όλων μας και το καθήκον να σεβαστούμε τις δημοκρατικές αποφάσεις των σωμάτων μας προχωρώντας στο δρόμο που όρισε ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ με το ευθύβολο σύνθημα «ΣΥΡΙΖΑ των μελών, ΣΥΡΙΖΑ παντού».

Ο ΣΥΡΙΖΑ στον αντίποδα της κυβερνητικής πολιτικής

Απόφαση της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ


Μετά από συνεδρίαση τς Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, κατέληξε σε απόφαση για τις πολιτικές εξελίξεις, την πολιτική της κυβέρνησης αι τις αναγκαίες πρωτοβουλίες της αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ.

1 Οι 100 πρώτες ημέρες της διακυβέρνησης της χώρας από το ΠΑΣΟΚ, έχουν ως κύριο χαρακτηριστικό τους την ολομέτωπη επίθεση στις κατακτήσεις και τα δικαιώματα των εργαζομένων, της νεολαίας, της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού.
Το ΠΑΣΟΚ, με ταχύτερους ρυθμούς από ότι και οι πιο δυσοίωνες προβλέψεις είχαν εκτιμήσει προεκλογικά, ολοκληρώνει το έργο των κυβερνήσεων Σημίτη παλιότερα και της ΝΔ την τελευταία πενταετία.
Η χώρα μας βιώνει τις πιο οδυνηρές συνέπειες των νεοφιλελεύθερων επιλογών, που πήραν μεγαλύτερες διαστάσεις εξαιτίας της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης που ξέσπασε πριν ενάμισι χρόνο.
Επί πλέον η μείωση των εισοδημάτων, η ραγδαία άνοδος της ανεργίας και η κλιμάκωση της απορρύθμισης της εργασίας, η νέα φοροεπιδρομή στα μικρά και μεσαία λαϊκά εισοδήματα, τα σχέδια για επέκταση των ιδιωτικοποιήσεων και σε άλλους κρίσιμους τομείς, η ολοκλήρωση της κατεδάφισης της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης και του κοινωνικού κράτους συνολικά, η ενίσχυση των μέτρων αυταρχισμού και αστυνομοκρατίας, η επίθεση στην Τοπική Αυτοδιοίκηση με το σχέδιο «Καλλικράτης» και η προετοιμασία ενός ακόμα πιο καλπονοθευτικού εκλογικού νόμου κλπ., είναι οι βασικές επιλογές που σημαδεύουν την πολιτική της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ σε αυτό το σύντομο πρώτο διάστημα. Οι επιλογές αυτές προωθούνται σε πλήρη συντονισμό με τους σχεδιασμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του ΔΝΤ και του ΝΑΤΟ. Χαρακτηριστική απ’ αυτή την άποψη είναι και η υποστήριξη του ΠΑΣΟΚ στη Μεταρρυθμιστική Συνθήκη της Λισαβόνας.
Η συνέχεια στην κατολίσθηση του ΠΑΣΟΚ στη λογική του νεοφιλελευθερισμού προβλέπεται ακόμα χειρότερη.
Μέσα σε αυτό το τοπίο ο ΣΥΡΙΖΑ, με τις αποφάσεις και τις πρωτοβουλίες του, επιδιώκει να συμβάλλει αποφασιστικά στην οργάνωση και κλιμάκωση των αντιστάσεων απέναντι σε αυτές τις αντιλαϊκές πολιτικές. Η καμπάνια για την επισφάλεια είναι μια από τις κεντρικές του πρωτοβουλίες που βρίσκονται σε εξέλιξη αυτή την περίοδο. Παράλληλα ο ΣΥΡΙΖΑ διοργανώνει κεντρική πολιτική εκδήλωση με συγκέντρωση έξω από τη Βουλή κατά την διάρκεια της συζήτησης για το σύμφωνο σταθερότητας, υπογραμμίζοντας με αυτό τον τρόπο την απαίτηση για κατάργηση αυτού του συμφώνου και την ακύρωση του προγράμματος σταθερότητας που, από κοινού με την Ευρωπαϊκή Ένωση, προωθεί η ελληνική κυβέρνηση, προσπαθώντας έτσι να κλειδώσει για τρία χρόνια μια αντιλαϊκή πολιτική στο όνομα της ανάγκης διεξόδου από την κρίση. Ο ΣΥΡΙΖΑ, με βάση τις δικές του προτάσεις, ενταγμένες σ’ ένα συνολικό εναλλακτικό σχέδιο, θα προχωρήσει σε πρωτοβουλίες και δράσεις σε κρίσιμα ζητήματα, και ιδιαίτερα στο ασφαλιστικό και το φορολογικό, με στόχο να αντικρούσει της κυβερνητικές πολιτικές. Για τη στήριξη και προώθηση των αποφάσεων και των πρωτοβουλιών του, ο ΣΥΡΙΖΑ παίρνει συγκεκριμένα μέτρα για την οργανωτική του ανασυγκρότηση και την ενίσχυση της «κοινωνικής γείωσης» του, σύμφωνα και με τις αποφάσεις της πρόσφατης 3ης Πανελλαδικής Συνδιάσκεψής του.
2 Ο ΣΥΡΙΖΑ, επανειλημμένα, έχει αποσαφηνίσει ότι η Ριζοσπαστική Αριστερά βρίσκεται στον αντίποδα της ασκούμενης κυβερνητικής πολιτικής και είναι βασικός πολέμιος των νεοφιλελεύθερων πολιτικών που εφαρμόζονται είτε από τις δυνάμεις της Δεξιάς είτε από τις δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας. Συνεπώς οποιεσδήποτε πρωτοβουλίες ή εκκλήσεις για συνεργασίες στη λογική της «κεντροαριστεράς» ή για «εθνική συνεννόηση» και «κοινωνική συναίνεση», είναι ριζικά αντίθετες με την λογική μας και τους πολιτικούς μας στόχους. Πολύ περισσότερο όταν αυτές προέρχονται από τις γραμμές του ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ, ως πολιτικό σχήμα συνεργασίας των δυνάμεων που τον συναπαρτίζουν καλεί τον ελληνικό λαό να μην αποπροσανατολίζεται από τέτοιες επιλογές και ενέργειες και να εντείνει την πάλη του ώστε να αποκρουστεί η αντεργατική επίθεση της κυβέρνησης και των δυνάμεων του Κεφαλαίου. Καλεί τους βουλευτές και όλα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και όλων των δυνάμεων της Ριζοσπαστικής Αριστεράς να συμβάλουν στην ακόμη μεγαλύτερη αποκάλυψη και καταδίκη της κυβερνητικής πολιτικής και στην οργάνωση της μαζικής αντίστασης του λαού

Η «Α­ΝΑ­ΣΑ» ορ­γα­νώ­νει τις πα­ρεμ­βά­σεις της

Η «Α­ΝΑ­ΣΑ» δεν υ­πάρ­χει για να υ­πο­κα­τα­στή­σει δια­δι­κα­σίες και λει­τουρ­γίες του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ αλ­λά για να ε­νι­σχύ­σει τη δι­κή του δρά­ση. Για να ε­πι­διώ­ξει και για­τί ό­χι να ε­πι­βάλ­λει γρή­γο­ρα τη δρα­στη­ριο­ποίη­σή του. Για να μην α­πο­δειχ­θεί – ό­πως ά­με­σα κιν­δυ­νεύει– ψευ­δαί­σθη­ση η ε­νό­τη­τα της α­ρι­στε­ράς, για να μην λει­τουρ­γού­με με α­ντι­πε­ρι­σπα­σμούς, για να βρού­με πραγ­μα­τι­κά κοι­νό λό­γο και να βγού­με στην κοι­νή δρά­ση». «Τα λό­για του Θο­δω­ρή Δρί­τσα και του Αντώ­νη Μα­ού­νη εκ­φρά­ζουν σε γε­νι­κές γραμ­μές και το πνεύ­μα των πε­ρισ­σό­τε­ρων το­πο­θε­τή­σεων της χθε­σι­νής πα­να­θη­ναϊκής σύ­σκε­ψης της «Α­ΝΑ­ΣΑ» στο Πο­λυ­τε­χνείο. Μιας συ­νά­ντη­σης με πα­ρου­σία συ­ντρό­φων και συ­ντρο­φισ­σών και πέ­ραν της «Α­ΝΑ­ΣΑ» α­π’ ό­λο σχε­δόν το φά­σμα των ορ­γα­νώ­σεων του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και φυ­σι­κά πολ­λών α­νέ­ντα­χτων.
Στη σύ­σκε­ψη α­να­κοι­νώ­θη­κε διή­με­ρο εκ­δη­λώ­σεων της πρω­το­βου­λίας για τις 20 και 21 Φε­βρουα­ρίου στην Αθή­να. Την πρώ­τη μέ­ρα με διε­θνή συμ­με­το­χή εκ­προ­σώ­πων κομ­μά­των της Ευ­ρω­παϊκής Αρι­στε­ράς, με ε­μπει­ρίες α­π’ τα δι­κά τους ε­νω­τι­κά εγ­χει­ρή­μα­τα και τη δεύ­τε­ρη με πα­νελ­λα­δι­κή συ­νά­ντη­ση της «Α­ΝΑ­ΣΑ». Συ­ζη­τή­θη­κε και α­πο­φα­σί­στη­κε η δη­μο­σίευ­ση κει­μέ­νου για τις πο­λι­τι­κές ε­ξε­λί­ξεις και την α­να­γκαία πα­ρέμ­βα­ση του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, κα­θώς ε­πί­σης και κεί­με­νο συμ­βο­λής στη συ­ζή­τη­ση για την α­να­σύν­θε­ση και την ε­πα­νί­δρυ­ση της α­ρι­στε­ράς, που θα πά­ρει μέ­σα α­πό δη­μό­σια συ­ζή­τη­ση την τε­λι­κή του μορ­φή στο διή­με­ρο του Φλε­βά­ρη. Με α­να­κοί­νω­ση η σύ­σκε­ψη κα­ταγ­γέλ­λει την υ­πο­νό­μευ­ση των α­πο­φά­σεων και της πο­λι­τι­κής του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ α­πό την “Ανα­νεω­τι­κή Πτέ­ρυ­γα” του ΣΥΝ και ζη­τά α­πό τη γραμ­μα­τεία του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ την α­ντι­κα­τά­στα­ση του κοι­νο­βου­λευ­τι­κού εκ­προ­σώ­που Φώ­τη Κου­βέ­λη, τη συ­γκρό­τη­ση του Γρα­φείου Τύ­που του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ κα­θώς και μέ­ρι­μνα για την υ­πε­ρά­σπι­ση των α­πο­φά­σεων και της ε­νιαίας πο­λι­τι­κής του πα­ρου­σίας.
Στη συ­νά­ντη­ση του Πο­λυ­τε­χνείου πή­ρε το λό­γο ο συ­ντο­νι­στής του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Αντώ­νης Ντα­βα­νέ­λος και οι συ­ντρό­φισ­σες/οι Κ. Αδα­μό­που­λος, Θ. Δρί­τσας, Π. Ζού­νης, Δ. Καυ­δια­νός, Κ. Κλο­κί­τη, Α. Λύ­τρας, Γιάν­νης Μπα­νιάς, Χρ. Πα­πα­δό­που­λος, Τ. Χρι­στο­δου­λο­πού­λου, Π. Κο­σμάς, Τ. Χρι­στό­που­λος, και Α. Μα­ού­νης.

Ο κόσμος χάνεται και η ΓΣΕΕ χτενίζεται

Η πιο σκληρή οικονομική πολιτική μετά τη μεταπολίτευση έχει ήδη ξεκινήσει. Με επιστέγασμα το Πρόγραμμα Σταθερότητας γίνονται μεγάλες μειώσεις εισοδήματος, που προέρχονται είτε άμεσα με περικοπή εισοδήματος, ιδίως στο Δημόσιο Τομέα, είτε με τις αυξήσεις των έμμεσων φόρων που ήδη άρχισαν, καθώς και με τη φορολογική επιβάρυνση, που θα συμβεί με άμεσο τρόπο, αλλά και με το κόλπο των αποδείξεων που αν και είναι σωστή η διεκδίκηση έκδοσης αποδείξεων τελικά θα οδηγήσει σε μείωση του αφορολόγητου.

Με την τρομοκράτηση για έναν ακόμα γύρο Ασφαλιστικής «μεταρρύθμισης». Με την τεράστια περικοπή κοινωνικών δαπανών. Όλα αυτά θα οδηγήσουν σε ένα φαύλο κύκλο ύφεσης -ανεργίας- μείωση εσόδων κράτους - μείωση ασφαλιστικών εισφορών- μεγέθυνση των ελλειμμάτων των Ταμείων-ξανά ύφεση-ξανά ανεργία.
Η ανεργία δε θα ανέλθει στο 10.5%^ δηλαδή στις 530 χιλιάδες, όπως περιγράφει το Πρόγραμμα Σταθερότητας, αλλά σύμφωνα με τον αρμόδιο υπουργό Α. Λοβέρδο στο 12% δηλαδή στις 600 χιλιάδες, που αν υπολογιστούν και οι εποχιακοί θα φτάσει το 1 εκατ. (!), δηλαδή θα ξεπεράσει το 20%.
Παρ’ όλα αυτά ο υπολογισμός της επίσημης ανεργίας είναι εξαιρετικά συντηρητικός. Πέραν τούτου η Κυβέρνηση βρίσκει την ευκαιρία να ελαστικοποιήσει περαιτέρω τις εργασιακές σχέσεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Α. Λοβέρδος απάντησε σε ερώτηση βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ ότι “η κοινωνία προτιμά μορφές μερικής απασχόλησης”, δήλωση που δείχνει ανάγλυφα τον κυνισμό της κυβέρνησης, πολύ περισσότερο που ο Γ. Παπανδρέου είχε δηλώσει ότι “θα καταργήσει τον εργασιακό μεσαίωνα”. Και εδώ ακολουθούν τη γραμμή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, όπου στο οικονομικό της δελτίο τον Ιούνιο, πανηγύριζε γιατί από την ύφεση και την ανεργία θα δοθεί η ευκαιρία για παραπέρα ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων και την υποβάθμιση των κοινωνικών κατακτήσεων των εργαζομένων.
Δεδομένων τούτων των εφιαλτικών προοπτικών για την εργατική τάξη το συνδικαλιστικό κίνημα βρίσκεται σε κατάσταση ύπνωσης. Οι ομοσπονδίες και η ΓΣΕΕ έχουν, κυριολεκτικά, κατεβάσει τα ρολά. Η ΠΑΣΚΕ που κυριαρχεί στο σ.κ. δεν αφήνει κανένα περιθώριο, ούτε καν φραστικής εναντίωσης στη σκληρή λιτότητα της κυβέρνησης. Φοβάται μήπως και εξ αυτού του λόγου δημιουργηθεί κλίμα αντίθεσης στην κυβερνητική πολιτική και αγωνιστικής ετοιμότητας.
Από την άλλη η πολιτική της ΝΔ ουσιαστικά ενισχύέι τα κυβερνητικά μέτρα. Η όποια κριτική αφορά την ικανότητα διαχείρισης. Παρ’ όλα αυτά η ΔΑΚΕ, προχθές αποχώρησε από τον κοινωνικό διάλογο, ενώ δηλώνει ατύπως ότι στην κρίσιμη συνεδρίαση της προσεχούς Τρίτης στη συνεδρίαση της Διοίκησης της ΓΣΕΕ θα ταχθεί υπέρ της απεργιακής κινητοποίησης, μαζί με την Αυτόνομη Παρέμβαση και το ΠΑΜΕ, στις 10 Φλεβάρη που έχει κηρύξει απεργία η ΑΔΕΔΥ. Η ΠΑΣΚΕ στη ΓΣΕΕ απεύχεται ένα τέτοιο ενδεχόμενο, δηλαδή να πραγματοποιηθεί Πανεργατική, Πανελλαδική απεργία. Έτσι θα προσπαθήσει να τρενάρει τις διαδικασίες, και στη χειρότερη περίπτωση να προκηρύξει απεργία για το τέλος του Φλεβάρη ή στις αρχές Μάρτη, πολύ κοντά στο επικείμενο συνέδριο της Συνομοσπονδίας προκειμένου να δείξει στους συνέδρους της αγωνιστικό πνεύμα. Με τις διαθέσεις των εργαζομένων το ΠΑΜΕ προσπαθεί να συντονιστεί και να κερδίσει πόντους στην οργανική του αντιπαράθεση όχι τόσο με την ΠΑΣΚΕ όσο με τη ΓΣΕΕ. Γι’ αυτό, άλλωστε, αφού πρώτα καθύβρισε την ΑΔΕΔΥ που προκήρυξε απεργία για τις 10 Φλεβάρη και όχι για τις 11 που είχε προκηρύξει το ΠΑΜΕ, μετακίνησε την ημερομηνία για να συμπέσει μ’ αυτήν της ΑΔΕΔΥ.
Πάντως, είναι σίγουρο ότι όσο θα προχωρά η υλοποίηση των μέτρων, τόσο οι εργαζόμενοι στα πρωτοβάθμια σωματεία και στις ομοσπονδίες θα ξεσηκώνονται, για να επαληθευθεί ο φόβος της ναυρχίδας του νεοφιλελευθερισμού των «Financial Times», ότι «τα μέτρα ενδέχεται να υπονομεύσουν την κοινωνική σταθερότητα»...


Μάκης Μπαλαούρας

Ετίναξε την τρομοκρατική νεραντζιά

Αυτήν την Τετάρτη, 20 Γενάρη, θα αρχίσει, εκτός απροόπτου, στο πρωτοβάθμιο κακουργοδικείο της Άμφισσας, η δίκη των ειδικών φρουρών Επαμεινώνδα Κορκονέα και Βασίλη Σαραλιώτη για τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Όλες οι προσπάθειες από την πλευρά της οικογένειας του Αλέξη να γίνει η δίκη στην Αθήνα έπεσαν τελικά στο κενό, αφού και η τελευταία (τρίτη κατά σειρά) αίτηση εξαίρεσης της μητέρας του, Τζίνας Τσαλικιάν, αν και επαρκώς στοιχειοθετημένη, τέθηκε στο αρχείο από τον εισαγγελέα Αρείου Πάγου, Ν. Παντελή.

Μάλιστα την περασμένη Τετάρτη, η κα Τσαλικιάν έστειλε, σε μια προσπάθεια να εξαντλήσει τις πιθανότητες να ξεκινήσει αυτή η δίκη κάτω από «ειδικές» συνθήκες, 200 χιλιόμετρα μακριά από τον τόπο του εγκλήματος, μια επιστολή στον Γ. Παπανδρέου, όπου μεταξύ άλλων αναφέρει: «Επιτακτική ανάγκη και ελάχιστο χρέος στη μνήμη του νεκρού παιδιού μου με αναγκάζει να σας γράψω την παρούσα επιστολή, σε μια ύστατη προσπάθεια να διασφαλιστεί μια δίκαιη δίκη για τη δολοφονία του, αφού προηγούμενες αιτήσεις μου και παραστάσεις των δικηγόρων μου προσέκρουσαν, εντελώς αδικαιολόγητα κατά την άποψή μου, στον κυματοθραύστη κρατικών και πολιτειακών οργάνων. Τα νέα δεδομένα, τα οποία κυριολεκτικά με έχουν συγκλονίσει και τα οποία θέτουν σε κρίσιμη αμφισβήτηση την αξιοπιστία και διαφάνεια της διαδικασίας, που έχει οριστεί να αρχίσει στο Πρωτοδικείο Άμφισσας, στις 20 Ιανουαρίου 2010, σχετίζονται με πληροφορίες, δημοσιεύματα, πρόσφατη τηλεοπτική εκπομπή και στοιχεία, σύμφωνα με τα οποία πρόσωπα που θα συμμετέχουν στη σύνθεση του δικαστηρίου, φέρονται να έχουν εμπλακεί στο ούτως καλούμενο «παραδικαστικό» κύκλωμα, έχουν μνημονευτεί σε πειθαρχικές διώξεις, ή έχουν δικαστικές εκκρεμότητες. Συναφώς, έχω την υποχρέωση απέναντι στη μνήμη του παιδιού μου, αλλά και των ανθρώπων που με στηρίζουν, να ζητήσω μέσω των συνηγόρων μου περαιτέρω διερεύνηση από τον Άρειο Πάγο». Στην επιστολή της, η Τζίνα Τσαλικιάν αναφέρει επίσης ότι η μητέρα της βρίσκεται σε σοβαρή κατάσταση στο νοσοκομείο και ότι η ίδια καλείται να επιλέξει ούτε λίγο ούτε πολύ ανάμεσα στο παιδί και τη μητέρα της, ότι πολλοί από τους μάρτυρες είναι ανήλικοι και ότι το να πάνε και να ξαναπάνε στην Άμφισσα θα είναι δύσκολο. Διαμαρτύρεται τέλος για την «παράλειψη» του εισαγγελέα εφετών Λαμίας να κλητεύσει ουσιώδεις μάρτυρες, όπως ο ιατροδικαστής Μανόλης Μιχαλοδημητράκης, ο οποίος παρότι διορίστηκε ως τεχνικός σύμβουλος από τον Κορκονέα, διαψεύδει τον ισχυρισμό του ότι πυροβόλησε στον αέρα, ή δύο από τους αυτόπτες μάρτυρες(!), οι οποίοι έχουν καταθέσει στον ανακριτή. Μέχρι την Παρασκευή το απόγευμα η επιστολή αυτή δεν είχε απαντηθεί. Ούτε οι υπουργοί Δικαιοσύνης και «Προστασίας του Πολίτη», οι οποίοι τον περασμένο Δεκέμβρη έκαναν δηλώσεις επί δηλώσεων, επικοινωνιακού κυρίως χαρακτήρα, για τη μεταφορά και την αναβολή της δίκης και την τήρηση της τάξης, θεώρησαν υποχρέωσή τους να τοποθετηθούν.

Η Άμφισσα
υπό το κράτος τρόμου

Στην πρωτεύουσα της Φωκίδας τώρα, που ετοιμάζεται να φιλοξενήσει τη δίκη, το κλίμα της τρομοϋστερίας εντείνεται μέρα με την ημέρα. Τα διάφορα blog του νομού μιλούν για επιχείρηση εκφοβισμού των πολιτών της Άμφισσας από τοπικά ΜΜΕ και πολιτικούς παράγοντες, που διαδίδουν ότι οι «ορδές των αναρχικών βαρβάρων» θα έρθουν, θα σπάσουν και θα κάψουν, για επιχειρηματίες που ήδη κλαίνε για τις περιουσίες τους, για τράπεζες και μαγαζιά που εξοπλίζονται με σιδερένια παραπετάσματα και, φυσικά, για έντονη αστυνομική παρουσία στην πόλη τις τελευταίες ημέρες (με αφορμή και τη δίκη των φρουρών των φυλακών Μαλανδρίνου για τον ξυλοδαρμό του Γιάννη Δημητράκη, οι οποίοι φυσικά αθωώθηκαν). Το αποκορύφωμα της γελοιότητας καταγράφει το «iteanet»: «Ο Δήμος της Άμφισσας τίναξε την περασμένη εβδομάδα όλες τις νερατζιές στο κέντρο της πόλης για να στερήσει από τις “ορδές” τα πολεμοφόδια! Ακόμα και ο δημοτικός σύμβουλος της παράταξης του ΚΚΕ, Γ. Ιωσηφίδης, μπήκε στο παιχνίδι, δηλώνοντας στη συνεδρίαση του συμβουλίου: “Εμείς λέμε όχι. Να μη γίνει η δίκη εδώ. Να μην μπουν σε κίνδυνο οι έτσι κι αλλιώς μικρές περιουσίες των αυτοαπασχολούμενων συμπολιτών μας που βιώνουν την ανέχεια. Νομίζω ότι εν ονόματι της τρομοκράτησης συνολικά του ελληνικού λαού που επιβάλλουν τα ΜΜΕ, της ‘πληροφόρησης’ των μεγαλοεργολάβων - μεγαλοκαναλαρχών καί επεισόδια θα γίνουν καί έκτροπα θα έχουμε”.»
Έτσι, λοιπόν, σε ειδικές, αποστειρωμένες συνθήκες, με δικαστές αμφιβόλου αξιοπιστίας και ανεξαρτησίας, σε αστυνομικό κλοιό, υπό καθεστώς τρόμου, με κουτσουρεμένη τη λίστα των μαρτύρων αλλά κυρίως χωρίς να νιώσουν οι δολοφόνοι την πίεση και την κατακραυγή των χιλιάδων που βγήκαν στους δρόμους τον Δεκέμβρη του 2008, θα ξεκινήσει (αν ξεκινήσει) η δίκη για τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Όσοι πάρουν το πούλμαν για Άμφισσα την Τετάρτη θα επιχειρήσουν να σπάσουν τον κλοιό και να αποδείξουν στη δημοκρατία ότι δεν τρομοκρατούνται…

Ρόζα Κοβάνη

ΕΝΑ ΙΔΙΟΤΥΠΟ ΦΕΜΙΝΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ

Ιρανός φόρεσε τσαντόρ


Ένα από τα αιτήματα της Ιρανικής αντικυβερνητικής εξέγερσης, που διαμορφώθηκε κατά τη διάρκειά της ήταν και τα δικαιώματα των γυναικών. Πολλοί άντρες φωτογραφήθηκαν με τσαντόρ και το σήμα της νίκης και κυκλοφόρησαν τις φωτογραφίες τους στο Ίντερνετ. Γιατί; Αφορμή ήταν η σύλληψη του 22χρονου ακτιβιστή φοιτητή, Μαχίντ Ταβακόλι, την «Μέρα των Φοιτητών» γιατί φόρεσε τσαντόρ. Έχει πρωτοστατήσει στους αγώνες μετά την εκλογικό πραξικόπημα του περασμένου Ιουνίου. Σύμφωνα με την κυβέρνηση συνελήφθη γιατί φόρεσε το τσαντόρ, για να αλλοιώσει τα χαρακτηριστικά του και να αποφύγει τη σύλληψη! Ωστόσο, όπως δηλώνουν συμφοιτητές του και αυτόπτες μάρτυρες, η αστυνομία τον υποχρέωσε να φορέσει τσαντόρ μετά τη σύλληψη για να τον εξευτελίσει. Από τη στιγμή όμως που διαδόθηκε, εκατοντάδες μπλόγκερς ανεβάζουν στο ίντερνετ φωτογραφίες τους φορώντας μαντίλα ή τσαντόρ. Δημοσίευσαν ανακοίνωση η οποία αναφέρει «για να τον εξευτελίσει η κυβέρνηση, χρησιμοποίησε μία παλιά πρακτική για να αποδείξει στην κοινωνία ότι είναι «λιγότερο άντρας» και δειλός». Η αντίδραση τον μπλόγκερς ήταν άμεση και ξεκίνησαν καμπάνια φωτογραφίας στο facebook
(www.facebook.com/event.php?eid=198929939029#/event.php?eid=198929939029) όπου φωτογραφίζονται με μαντήλες και το σύνθημα «Είμαστε ο Μαχίντ». Στην καμπάνια συμμετέχουν και γυναίκες που φωτογραφίζονται με μουστάκι... Η Διεθνής Αμνηστία, συμμετέχοντας στην καμπάνια συμπλήρωσε ότι η αλληλεγγύη στον Ταβακόλι, αναδεικνύει και τα αιτήματα του φεμινιστικού κινήματος στο Ιράν.
Την Τετάρτη πραγματοποιήθηκε η δίκη του Ταβακόλι, κεκλεισμένων των θυρών, στο Επαναστατικό Δικαστήριο της Τεχεράνης, χωρίς τη δυνατότητα δικηγόρου. Τελικά ο Ταβακόλι αφέθηκε ελεύθερος με εγγύηση, αφού βασανίστηκε για ένα μήνα περίπου κατά τη διάρκεια των ανακρίσεων.

ΙΡΑΝ Το φοιτητικό κίνημα ενάντια στην τυραννία

Φοιτητές διαδηλωτές
αντιμέτωποι με την θανατική ποινή ως «εχθροί του Θεού»


Μετά τις κινητοποιήσεις των τελευταίων ημερών ήρθαν οι δίκες. Την περασμένη Πέμπτη καταδικάστηκαν τρεις φοιτητές που είχαν συλληφθεί στις εκδηλώσεις του Ιουνίου και του Νοέμβρη. Προφανώς στον απόηχο της ιρανικής εξέγερσης του Δεκέμβρη. Καταδικάστηκαν ο Νασέχ Φαρίντι σε 6 χρόνια κάθειρξης και 74 μαστιγώματα, o Σάλμαν Σίμα σε 6 χρόνια για συμμετοχή σε διαδήλωση και ο φοιτητής Αλιρέζα Φιρόοζι, σε 2 χρόνια κάθειρξης και αποβλήθηκε από τη σχολή του.

Η «Μέρα των φοιτητών»


Την Κυριακή 7 Δεκεμβρίου, ήταν η «Μέρα των Φοιτητών» στο Ιράν. Πρόκειται για την μέρα μνήμης από τη δολοφονία 3 φοιτητών ενάντια στον Σάχη και τον ιμπεριαλισμό το 1953. Τα περισσότερα πανεπιστήμια της χώρας βρίσκονταν σε κινητοποιήσεις ενάντια στην κυβέρνηση και τον Βελαγιάτ ε Φακίχ. Οι μαζικότερες διαδηλώσεις έγιναν στην Τεχεράνη, από φοιτητές του Πολυτεχνείου, της Νομικής και της Σχολής Καλών Τεχνών, με κεντρικά αιτήματα την αποφυλάκιση των πολιτικών κρατουμένων και την διάλυση των στρατιωτικών και παραστρατιωτικών δυνάμεων (Μπασιτζί).
Τις βδομάδες που προηγήθηκαν, είχαν συλληφθεί εκατοντάδες ακτιβιστές φοιτητές, προκειμένου να αποδυναμωθούν οι διαδηλώσεις της 7ης Νοεμβρίου. Λοιπόν, τη «Μέρα των φοιτητών», «παρά την τρομοκράτηση και τα μέτρα ασφαλείας, παρά τον ψυχολογικό πόλεμο και την προπαγάνδα, χιλιάδες φοιτητές, άνδρες και γυναίκες, ύψωσαν την φωνή τους ενάντια στο πραξικόπημα και τον Βελαγιάτ ε Φακίχ», σημειώνει σε ανακοίνωσή του, το κόμμα Τουντέχ. Το φοιτητικό κίνημα, δέχτηκε κατά μέτωπο επίθεση από του Μπασιτζί και τους Φρουρούς της Ισλαμικής Επανάστασης.
Η αστυνομία ξεκίνησε ήδη από τις προσυγκεντρώσεις των φοιτητών, στα πανεπιστήμια μη επιτρέποντάς τους να κατέβουν στη διαδήλωση. Οι διαδηλώσεις χτυπήθηκαν βίαια, με γκλομπς, δακρυγόνα και πυροβολισμούς. Τα δίκτυα κινητής τηλεφωνίας και το ίντερνετ είχαν τεθεί εκτός λειτουργίας για να μην μπορούν να επικοινωνήσουν μεταξύ τους οι διαδηλωτές αλλά και για να μην διαρρεύσει τίποτα στα διεθνή ΜΜΕ. Επίσης στους ανταποκριτές δημοσιογράφους άλλων χωρών, είχε απαγορευτεί η έξοδος από τα γραφεία τους, με την απειλή της απέλασης και της ποινικής δίωξης.
Οι συγκρούσεις συνεχίστηκαν και την επόμενη μέρα. Σύμφωνα με την εφημερίδα Αμιρκαμπίρ «νωρίς το πρωί της 8ης Δεκεμβρίου οι πύλες του Πανεπιστημίου της Τεχεράνης άνοιξαν από την πανεπιστημιακή φρουρά για τους Φρουρούς της Επανάστασης και τους Μπασιτζί. Επιτέθηκαν στους φοιτητές με γκλομπς και χημικά, συλλαμβάνοντας αρκετούς». Το ίδιο συνέβη και σε άλλες πόλεις. Στο Σχιράζ 9 φοιτητές καταδικάστηκαν με σκληρές ποινές. Στο Ζανχάν αρκετοί φοιτητές καταδικάστηκαν σε 3 με 6 μήνες ως καθοδηγητές διαμαρτυριών. Στο Μασχάντ Φερντοφσι έχουν συλληφθεί πολλοί φοιτητές. Στο Κέρμαν και Καζβιν 10 φοιτητές ξυλοκοπήθηκαν και 8 συνελήφθησαν. Ο Μοχαμάντ Πουρ Αμντουλάχ, αριστερός φοιτητής καταδικάστηκε σε 6 χρόνια κάθειρξη και μεταφέρθηκε σε φυλακή υψίστης ασφαλείας.
Οι σκηνές βίας και τρομοκρατίας συνεχίστηκαν όλο το Δεκέμβρη με αποκορύφωμα τις διαδηλώσεις της 27ης Δεκεμβρίου. Σύμφωνα με ανακοίνωση των Ανεξάρτητων Αριστερών Φοιτητών, ο απολογισμός των προφυλακισμένων φοιτητών και γυναικών είναι περίπου 300, των συλληφθέντων υπερδιπλάσιος- οι οποίοι θα δικαστούν ως «εχθροί του Θεού» αντιμέτωποι και με τη θανατική ποινή. Όπως καταγγέλλουν οι φοιτητές, «πολλοί συνελήφθησαν στα σπίτια τους, ύστερα από έφοδο της αστυνομίας, μην ενημερώνοντας τους συγγενείς για το που θα τους πήγαιναν και απαγορεύοντάς τους οποιαδήποτε επικοινωνία με δικηγόρο. Άλλοι μαχαιρώθηκαν και άλλοι πυροβολήθηκαν κατά τη διάρκεια της σύλληψης. Άγνωστος είναι ακόμα ο αριθμός όσων δολοφονήθηκαν τις μέρες του Δεκέμβρη. Ωστόσο, οι κινητοποιήσεις των φοιτητών συνεχίζονται παρά τις επιθέσεις».
Πολλές από τις οικογένειες των συλληφθέντων αγνοούν την τύχη των παιδιών τους. Οι προφυλακιστέοι βρίσκονται σε απομόνωση και βασανίζονται καθημερινά. Σύμφωνα με τους Ιρανούς Ακτιβιστές Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Δημοκρατίας, την προηγούμενη Τετάρτη «300 από τους προφυλακιστέους μεταφέρθηκαν στην ακτίνα 8 της “Επαναστατικής Φυλακής” στην Τεχεράνη. Ήταν δεμένοι χειροπόδαρα και φορούσαν μαύρες σακούλες στο κεφάλι. Βασανίστηκαν με τέτοιο μένος, που οι περισσότεροι δεν μπορούν να περπατήσουν». Την περασμένη Πέμπτη 80 περίπου γονείς βρέθηκαν έξω από τη φυλακή, ρωτώντας για τα παιδιά τους. Κανένας δεν τους απάντησε.
Οι φοιτητές μποϋκοτάρουν την εξεταστική και αρνούνται να μπουν στις αίθουσες, ζητώντας από την πανεπιστημιακή κοινότητα να λάβει θέση για την απελευθέρωση των συμφοιτητών τους. Ωστόσο ο υπουργός παιδείας Χοσείν Νανταρμανες ανακοίνωσε ότι «οι απόντες φοιτητές θα βαθμολογηθούν με 0, και στην περίπτωση που αποδειχτεί ότι δεν έδωσαν εξετάσεις λόγω των συλληφθέντων, θα υπάρξουν περαιτέρω κυρώσεις». Κατά την «Αμίρ Καμπίρ», τουλάχιστον 20 φοιτητές διαγράφτηκαν από τα Πειθαρχικά για συμμετοχή σε απεργιακές κινητοποιήσεις. Οι φοιτητές του Ιράν, ωστόσο, δηλώνουν ότι θα συνεχίσουν τις κινητοποιήσεις για να «σταματήσουν οι δίκες»


Ιωάννα Δρόσου

ΧΑΝΙΑ: ΜΕΤΑ ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΣΤΕΚΙ, Η ΣΥΝΑΓΩΓΗ

Εμπρηστική επίθεση σημειώθηκε από αγνώστους το βράδυ της περασμένης Τρίτης στην Εβραϊκή Συναγωγή στην παλιά πόλη των Χανίων. Το περιστατικό -όπως κατήγγειλαν και τοπικοί φορείς- φαίνεται να σχετίζεται με την πρόσφατη επίθεση νεοναζιστών στο Κοινωνικό Στέκι - Στέκι Μεταναστών, καθώς και αυτή τη φορά οι δράστες άφησαν την υπογραφή τους με μια πλάκα σαπουνιού την οποία βρήκε η Αστυνομία στον εξωτερικό τοίχο της Συναγωγής.



Ο κίνδυνος να επεκταθεί η φωτιά στο κτίριο αλλά και την παλιά πόλη ευτυχώς απετράπη χάρη στην έγκαιρη επέμβαση της Πυροσβεστικής.
Όπως ανακοίνωσε η Αστυνομία, από την επίθεση, που σημειώθηκε γύρω στις 1.15 το βράδυ της Τρίτης, προκλήθηκαν υλικές ζημιές και φθορές στον υλικοτεχνικό εξοπλισμό και σε βιβλία που υπήρχαν στη βιβλιοθήκη, ενώ κάτω από την ξύλινη σκάλα της Συναγωγής εντοπίστηκε από την Πυροσβεστική δοχείο με εύφλεκτο υγρό.
Μιλώντας στους δημοσιογράφους ο διευθυντής της Εβραϊκής Συναγωγής, Νίκος Χάναν Σταυρουλάκης, ανέφερε, μεταξύ άλλων, ότι «το τελευταίο διάστημα έχουν γίνει διάφορα περιστατικά στην παλιά πόλη, που ειδικά τη νύχτα μοιάζει με «αδέσποτη πόλη». Θεωρώ τα Χανιά πατρικό μου σπίτι, κάποιοι άλλοι, όμως, όχι. Η τελευταία γενιά, δεν ξέρω για ποιον λόγο, βλέπω να αδιαφορεί απίστευτα για την παλιά πόλη. Και για τα γεγονότα που έχουν συμβεί τελευταία στην παλιά πόλη, όπως στο Στέκι Μεταναστών, κανείς δεν λέει τίποτα. Ο εμπρησμός που συνέβη στο Στέκι Μεταναστών είναι αίσχος. Πουθενά στην Ευρώπη δεν γίνονται τέτοια πράγματα, χωρίς να υπάρξει μια γενική επανάσταση από την τοπική κοινωνία. Οι άνθρωποι θα έπρεπε να έχουν βγει στους δρόμους για τέτοια περιστατικά».
Ο ίδιος ανέφερε ακόμα ότι επιθέσεις έγιναν και στα Ιωάννινα, όπου 5 - 6 φορές έβαψαν τους τάφους στο Εβραϊκό Νεκροταφείο.
Ο ίδιος επεσήμανε τον κίνδυνο από την πρόκληση πυρκαγιάς στα κτίρια της παλιάς πόλης λόγω της παλαιότητας και της φύσης των υλικών τους.
Την επίθεση καταδίκασαν με ανακοινώσεις τους, μεταξύ άλλων, η Τοπική Επιτροπή ΣΥΡΙΖΑ Χανίων, η Π. Κ. Χανίων των Οικολόγων Πράσινων και το Κοινωνικό Στέκι - Στέκι Μεταναστών.

Δημήτρης Μαριδάκης

Μπερλουσκόνι: Έσπειρε φασισμό, θερίζει εξεγέρσεις

Είμαστε άνθρωποι σαν και εσάς. Γιατί αφήνετε να μας σκοτώνουν;

Οι φασιστικές και ρατσιστικές επιθέσεις στα Χανιά, η συνεχιζόμενη αστυνομική βία ενάντια στους μετανάστες και το περιστατικό της εκμετάλλευσης των Αιγύπτιων ψαράδων στη Νέα Μηχανιώνα μοιάζει να είναι κομμάτι ενός ευρύτερου επικίνδυνου κλίματος που υπάρχει στην Ευρώπη και, δυστυχώς, φαίνεται πως μεταφέρεται και στη χώρα μας.

Η πολιτική απάνθρωπης μεταχείρισης και το κλίμα κυνηγιού ενάντια στους μετανάστες στη γειτονική Ιταλία άρχισε ήδη να προκαλεί τις πρώτες αντιδράσεις. Στο Ροζάρνο, πόλη της Καλαβρίας, όπου λύνει και δένει η «Ντράνγκετα», η τοπική μαφία, από τις 7 Ιανουαρίου είναι σε εξέλιξη μεγάλη εξέγερση των Αφρικανών μεταναστών ενάντια σε μια κοινωνία που τους εχθρεύεται, αλλά και τους εκμεταλλεύεται. Στην πόλη υπάρχουν 1.500 μετανάστες, που δουλεύουν κυρίως στα χωράφια υπό καθεστώς σύγχρονης δουλείας και ζουν σε άθλιες συνθήκες μέσα σε τρώγλες και εγκαταλελειμμένα εργοστάσια, χωρίς φως, χωρίς νερό, χωρίς κουβέρτες, ενώ 100 απ’ αυτούς έχουν σαν μοναδική τους βοήθεια το φαγητό που τους προσφέρει η χριστιανική οργάνωση Caritas. Σύμφωνα με το συνδικάτο CGL, το 2007, σε όλη την Καλαβρία, υπολογίζεται ότι υπήρξαν περίπου 20 χιλιάδες εποχιακοί εργαζόμενοι στον αγροτικό τομέα.

Μετανάστες στο έλεος εγκληματιών

Η σπίθα που προκάλεσε το ξέσπασμα της οργής των μεταναστών ήταν ο τραυματισμός με αεροβόλο όπλο δύο μεταναστών από αγνώστους. Ο ένας από τους τραυματίες είναι ένας πολιτικός πρόσφυγας από το Τόγκο με κανονική άδεια παραμονής. Τον περασμένο Μάιο τρεις επιχειρηματίες από το Ροζάρνο είχαν συλληφθεί επειδή απασχολούσαν μετανάστες υπό καθεστώς δουλείας. Το Δεκέμβριο του 2008 είχε συμβεί ένα ανάλογο επεισόδιο με το πρόσφατο: δύο άτομα είχαν ρίξει μερικούς πυροβολισμούς από ένα αυτοκίνητο ενάντια σε δύο νεαρούς Αφρικανούς που επέστρεφαν από τα χωράφια.
Την Πέμπτη το βράδυ, όταν η είδηση διαδόθηκε ανάμεσα στους μετανάστες, το ηφαίστειο που έβραζε μέσα τους ξεχείλισε, και, οπλισμένοι με λοστούς και ξύλα, όρμησαν στο δρόμο που διασχίζει το Ροζάρνο καταστρέφοντας αυτοκίνητα, καίγοντας κάδους σκουπιδιών και σπάζοντας, σε κάποιες περιπτώσεις, τους φράχτες των γύρω σπιτιών. Η αστυνομία και οι καραμπινιέροι δεν ήταν σε θέση να συγκρατήσουν τους εξαγριωμένους μετανάστες.
Την Παρασκευή, υπήρξαν συγκρούσεις μεταξύ μεταναστών και κατοίκων, κατά τη διάρκεια των οποίων τραυματίστηκαν 34 άτομα (2 μετανάστες, 14 Ιταλοί πολίτες, 10 αστυνομικοί και 8 καραμπινιέροι) και συνελήφθησαν 7 μετανάστες, κάποιος πυροβόλησε από το μπαλκόνι του σπιτιού του και συνελήφθη επίσης, ενώ διάφοροι πολίτες συγκεντρωμένοι έξω από το δημαρχείο ζητούσαν την εκδίωξη και απέλαση των μεταναστών.
Το απόγευμα, έπειτα από συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας έξω από το δημαρχείο, δύο μετανάστες πυροβολήθηκαν στα πόδια από αγνώστους.

Πρόβλημα είναι η ανοχή στην Ντραγκέτα

Επενέβη μέχρι και η καθολική εκκλησία, η οποία, σε ανακοίνωση της, τονίζει ότι όσο και να είναι απαράδεκτα τα περιστατικά βίας δεν είναι δυνατό να μη ληφθεί υπόψη ότι αυτοί οι άνθρωποι ζουν σε συνθήκες «Κόλασης του Δάντη».
Ο υπουργός εσωτερικών, Ρομπέρτο Μαρόνι, από το κόμμα της Λέγκα, που ευθύνεται για την επιβολή κατά γράμμα του περίφημου νόμου Μπόσι - Φίνι, δήλωσε ότι «υπάρχει υπερβολική ανοχή απέναντι στους ξένους». Σύμφωνα με τον υπουργό, πίσω από την εξέγερση βρίσκεται η «χαλαρότητα» της μεταναστευτικής πολιτικής.
«Αν στην Καλαβρία υπάρχει υπερβολική ανοχή, αυτή είναι για την Ντράγκετα», δήλωσε η Ρίτα Μπορσελίνο, ευρωβουλευτής του Δημοκρατικού Κόμματος, αδελφή του δολοφονημένου από τη Μαφία δικαστή, Πάολο Μπορσελίνο. «Πώς γίνεται να λέμε ότι η Ντράγκετα δεν έχει σχέση με όσα συμβαίνουν στο Ροζάρνο; Και πώς γίνεται να ισχυρίζεται κανείς ότι το πρόβλημα είναι η υπερβολική ανοχή απέναντι στους μετανάστες; Το πρόβλημα του Ροζάρνο δημιουργήθηκε από το καθεστώς ανομίας που ισχύει εκεί, όπως και σε πολλές άλλες περιοχές της Καλαβρίας. Αυτό το καθεστώς επιτρέπει στους εγκληματίες και στους επιχειρηματίες που έχουν σχέση μαζί τους να εκμεταλλεύονται τη μαύρη κακοπληρωμένη εργασία, καταπατώντας τα δικαιώματα των εργαζόμενων μεταναστών».
«Χρειαζόμαστε προστασία, γιατί είμαστε εκτεθειμένοι σε πράξεις βίας, που είναι καρπός ρατσισμού», είπε στους δημοσιογράφους ο Σιντίκι, ένας αφρικανός μετανάστης 25 ετών, που έρχεται συχνά στο Ροζάρνο για να δουλέψει στα χωράφια. «Έχουμε συνεχώς ενδείξεις μη ανοχής, αλλά εμείς είμαστε τίμιοι εργαζόμενοι που ερχόμαστε εδώ μόνο για να βγάλουμε το ψωμί μας και δεν ενοχλούμε κανένα. Είναι απαράδεκτες οι συνθήκες στις οποίες μας αναγκάζουν να ζούμε, γιατί εμείς χρειαζόμαστε περισσότερη υγιεινή και αξιοπρέπεια».
Αξιοπρέπεια ζητούν οι μετανάστες. Αξιοπρέπεια ζητά ο καθένας μας. Μα οι ισχυροί του κόσμου έχουν από καιρό αποφασίσει ότι η λέξη αυτή έχει αξία μόνο γι’ αυτούς και ότι για μας τους υπόλοιπους είναι κενό γράμμα.
Οι συνέπειες της πολιτικής τους φαίνονται ξεκάθαρα στο Ροζάρνο, μέσα από τις φλόγες που καίνε την αλληλεγγύη και την κοινωνική συνοχή.

Τόνια Τσίτσοβιτς